پديد آورندگان :
دري، صفورا دانشگاه علوم پزشكي ايران - دانشكده پرستاري و مامايي - گروه آموزشي پرستاري داخلي جراحي , رفيعي، فروغ دانشگاه علوم پزشكي ايران - دانشكده پرستاري و مامايي - گروه آموزشي پرستاري داخلي جراحي , اشقلي فراهاني، منصوره دانشگاه علوم پزشكي ايران - دانشكده پرستاري و مامايي - گروه آموزشي پرستاري داخلي جراحي , محمدي، حسين دانشگاه علوم پزشكي ايران - دانشكده پرستاري و مامايي - گروه آموزشي پرستاري سالمندي , حكيمي، حميده دانشگاه آزاد اسلامي واحد لاهيجان - گروه آموزشي پرستاري اطفال
كليدواژه :
تحقيق كيفي , سالمندي , ديابت , سالمند , ايران
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: جمعيت سالمندان ايران در حال ازدياد است و درصد بالايي از اين جمعيت دچار ديابت هستند. با توجه به اين كه مفهوم سالمندي فعال تاكنون در سايه بيماري‌هاي مزمني كه در سالمندي شيوع بالا دارند نظير ديابت، توسعه نيافته، مطالعه حاضر، با هدف تحليل مفهوم سالمندي فعال در سالمندان ديابتي براساس مدل هيبريد انجام گرفته است.
روش بررسي: در اين مطالعه، از سه مرحله مدل هيبريد (نظري، كار در عرصه و تحليل نهايي) استفاده شد. در مرحله نظري، 35 مقاله مرتبط در پايگاه‌هاي اطلاعاتي در بازه زماني 1990 تا 2016 استخراج شد و مورد بررسي و تحليل قرار گرفت. مرحله كار در عرصه با 10 مشاركت كننده انجام و سپس تحليل محتواي كيفي صورت گرفت. در مرحله نهايي، يافته هاي دو مرحله قبلي ادغام شد.
يافته‌ها: سالمندي فعال براي سالمندان ديابتي عبارت است از فرايندي جامع، پويا، چند بعدي و وابسته به فرهنگ كه مستلزم داشتن حس رضايت، شادي، رفاه، امنيت و سلامت جسمي و رواني بوده و از طريق مشاركت اجتماعي، ارايه خدمات سلامتي و اشتغالي مناسب، شناخت از ديابت و حمايت مالي، عاطفي، خانوادگي و دولتي محقق مي‌گردد و منجر به عوايد كلان عيني و ذهني در ابعاد بين المللي، مملكتي و فردي نظير سازگاري با بيماري، حس ارزشمندي و عزت نفس مي‌شود. حصول به اين مهم، نيازمند توجه به كل دوره زندگي از كودكي تا سالمندي است.
نتيجه‌گيري: نتايج اين مطالعه مطرح مي‌كند كه احساس سلامت و امنيت، رضايت، مشاركت، دسترسي به خدمات بهداشتي- درماني، حمايت و شناخت از ديابت در فعال نمودن سالمندان ايراني مبتلا به ديابت نقش دارند.
چكيده لاتين :
Background & Aim: Iranian elderly population is increasing, and a
high percentage of this population suffers from diabetes. Considering
that the concept of active aging has not been developed in the context
of chronic diseases that are common in aging (such as diabetes), the
purpose of this study was to analyze the concept of active aging in
diabetic elderly patients based on a hybrid model.
Methods & Materials: Three stages of hybrid model (theoretical, field
work and final analysis) were used in this study. In the theoretical
phase, 35 articles (published in 1990-2016) from scientific databases
were analyzed. In the field work phase, 10 participants were
interviewed and then a qualitative content analysis was performed. In
the final phase, the findings of the two previous stages were merged
and analyzed.
Results: The definition of active aging for the diabetic elderly is a
comprehensive, dynamic, multidimensional and culturally dependent
process that requires a sense of satisfaction, happiness, well-being,
security, and physical and mental health, that is achieved through social
participation, providence of appropriate health and employment services,
awareness of diabetes, and financial, emotional, family, and
governmental support that brings subjective and objective benefits to the
international, national and individual levels (such as adaptation to illness,
a sense of worth and self-esteem). In order to achieve this, paying
attention to the whole life span from childhood to old age is needed.
Conclusion: The results of this study suggest that health, security,
satisfaction, participation, access to health services, support and
knowledge of diabetes play an important role in activating elderly
people with diabetes in Iran.
