نقد مباني «قرآنيون» در نفيِ حجّيت، احراز و اثبات سنّت نبوي

در تاريخ حديث اهل‌سنت، انديشه‌هايي را مي‌توان يافت كه تحليل آن‌ها نقش بسزايي در تعامل با سنّت و حديث دارد. ازجمله اين انديشه‌ها، باورهاي قرآنيون است كه در دوران اخير رو به گسترش نهاده است. از آنجا كه مباني اصحاب قرآنيون مي‌تواند به التقاط، بنيادستيزي و گسترش نگاه منفي به سنّت منتهي گردد، تحليل علمي مباني اين جريان، تلاشي بايسته و خطير است. از همين‌رو در اين نوشتار كوشش شده است با روش كتابخانه‌اي و رويكردي تحليلي، مباني نظريه‌پردازان اين جريان در نفي حجيت، احراز و اثبات سنّت روشن گردد. مهمترين مباني قرآنيون كه در اين نوشتار بدان دست يافته و در پي نقد آن هستيم از اين قرار است: انحصار وحي الهي در قرآن، تعلق اراده الهي بر حفاظت انحصاري قرآن، انحصار تشريع در قرآن كريم، جامعيت قرآن در شرح و تفصيل همه نيازهاي ديني، انحصار جاودانگي الفاظ و معاني در قرآن، انحصار قداست الفاظ و معاني در قرآن، تفرقه‌انگيز بودن سنّت و نفي اصالت تاريخي روايات پيامبر (‌‌ص) از جهت تدوين.