استفاده از برند گردشگري جهت ايجاد انگيزه سفر با نقش ميانجي نگرش نسبت به مقصد گردشگري

همگام با تغييرات شگرف تكنولوژي و ارتباطات در قرن حاضر، گردشگري نيز شاهد پيشرفت هاي زيادي بوده است. از طرف ديگر، دنياي پرمشغله امروز فرصت كمي را براي تفريح و لذت افراد باقي گذاشته است و مصرف كنندگان خدمات گردشگري مايل اند به راحتي و سرعت هرچه بيش تر به اطلاعات مورد نياز خود براي سفر دست پيدا كنند. به همين منظور تحقيق حاضر كه از نوع تحقيقات كاربردي است و از دسته پژوهش هاي توصيفي پيمايشي از نوع همبستگي به شمار مي رود، با هدف بررسي تاثير برند گردشگري در شبكه هاي اجتماعي جهت ايجاد انگيزه سفر به شهر تهران با در نظر گرفتن نقش ميانجي نگرش نسبت به مقصد انجام گرفته است. پرسشنامه اي شامل 28 گويه به روش تصادفي ساده در شبكه هاي اجتماعي توزيع و 313  نمونه جمع آوري شد. براي تجزيه و تحليل داده ها از تحليل عاملي و مدل سازي معادلات ساختاري استفاده شد. نتايج اين آزمون ها نشان داد كه برند گردشگري و نگرش نسبت به مقصد تاثير مثبت و معناداري بر ايجاد انگيزه سفر دارد؛ همچنين نگرش نسبت به مقصد در رابطه برند گردشگري و ايجاد انگيزه سفر نقش ميانجي را ايفا مي كند.