الگوي برندسازي درون‌سازماني در بخش خدمات و گردشگري تهران

در پروژه هاي برندسازي، نبود الگوي مناسب برندسازي درون سازماني بومي، موجب ناكارآمدي است. چراكه اين فعاليت به اجتماع و فرهنگ جامعه مرتبط است. هدف اين پژوهش ارائه الگويي برآمده از فعاليت‌هاي انساني بخش گردشگري ايران است. اين پژوهش بنيادين از نوع كيفي است كه با استفاده از گراندد تئوري (نظريه زمينه‌اي) صورت گرفت؛ بنابراين با استفاده از مطالعات كتابخانه اي و مصاحبه با 20 مدير آشنا با اين مفهوم داده هاي تحقيق گردآوري شد. يافته ها نشان مي دهد كه نهادي سازي برند در منابع انساني، پديده ي اصلي برندسازي دروني است و عوامل ارتباطي، آموزشي، مديريت دانشي و مديريت منابع انساني در نقش عوامل علي نقش آفريني مي كنند. همچنين مقوله هاي رهبريتسهيلگري و انگيزشيمديريتي در اين الگو نقش راهبردي دارند. نوآوري اين پژوهش، ارائه الگويي است كه از داده هاي زمينه اي جامعه ايراني به دست آمده است. تابه‌حال هيچ الگويي براي بخش گردشگري و خدمات ايران پيشنهاد نشده بود. اين مطالعه نشان داد كه دروني سازي و هم‌راستا شدن كاركنان با برند، نه‌تنها موجب پيامدهاي مطلوب كاركنان، بلكه موجب سوددهي‌هاي مالي، منافع ذينفعان و پيامدهاي مطلوب معنوي خواهد شد؛ بنابراين برندسازي داخلي، اقدامي دروني براي توسعه تمامي بخش هاي گردشگري است.