واكاوي تجديد مجازات سلب حيات در فقه اماميه

در نظام كيفري اسلام مجازات برخي جرائم، سلب حيات از مجرم است اين مجازات ها گستره قابل توجهي در ابواب حدود، تعزيرات و قصاص دارند. كمااينكه برخي ديگر از جرائم، مشتمل بر مجازات هائي اند كه نوعاً و مطابق عادت و طبيعت خود موجب سلب حيات مجرم مي شود. رجم در زناي محصنه و به داركشيده شدن در محاربه از مصاديق قسم اخيرند. حال اگر در دو حالت فوق پس از اجراي متعارف و معمول مجازات، مجرم سلب حيات نگرديد، آيا مجازات تكرار مي گردد؟ يا آنكه اجراي مجدد مجازات به قصد سلب حيات مجرم محتاج دليل مستقلي است؟ نويسنده معتقد است در جرايمي كه مجازات آن، قتل يا همان ازهاق نفس جاني است با فرض عدم سلب حيات پس از اجراي مجازات، مشروعيت اجراي مجدد مجازات منتفي نيست. ولي در جرايمي كه مجازات آن، عناوينِ اسبابي است كه عادتاً منجر به ازهاق مي شود اگر در موردي اتّفاقاً نتيجه معمول نداد اجراي مجدد آن، فاقد وجاهت شرعي است. اين نظريه با قواعد اوليّه ناظر به مجازات ها، قاعده درء نيز آن را اقتضاء مي كند