عنوان مقاله :
ارتباط تجارب معنوي روزانه با خود مراقبتي سالمندان شهر گنبد كاووس
عنوان به زبان ديگر :
The Relationship of Daily Spiritual Experience with Self-Care among the Elderly in Gonbad-e-Kavos City, Iran, in 2017
پديد آورندگان :
آخوندزاده، گلبهار دانشگاه آزاد اسلامي، علي آباد كتول - دانشكده علوم پزشكي - گروه پرستاري , پقه، فائزه دانشگاه آزاد اسلامي، علي آباد كتول - دانشكده علوم پزشكي - گروه پرستاري , صفائي، راضيه دانشگاه آزاد اسلامي، علي آباد كتول - دانشكده علوم پزشكي - گروه پرستاري
كليدواژه :
تجارب معنوي روزانه , خود مراقبتي , سالمندان
چكيده فارسي :
با افزايش سن، تغييراتي در ابعاد سلامتي سالمندان به وجود ميآيد. با توجه به تغييرات ايجاد شده، سالمندان مستعد آسيب و كاهش كيفيت زندگي ميباشند. در نتيجه، رفتارهاي ارتقا دهنده سلامت، اهميت بيشتري پيدا ميكند. مذهب و معنويت ميتواند تاثير مثبتي بر روي سلامت رواني و جسمي داشته باشد. با افزايش سن، باورهاي مذهبي و سلامت معنوي هم افزايش مييابد. همچنين، پايبندي به اعتقادات و دستورالعملهاي ديني انگيزه فرد را براي ايجاد و تقويت رفتارهاي خودمراقبتي افزايش ميدهد. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسي ارتباط تجارب معنوي روزانه با خودمراقبتي سالمندان بود.
مواد و روشها اين مطالعه توصيفي- همبستگي بر روي 200 نفر از سالمندان شهر گنبد كاووس در سال 1396 انجام گرديد. نمونهها به روش نمونهگيري غير تصادفي در دسترس انتخاب شدند. ابزار جمعآوري اطلاعات، پرسشنامه تجارب معنوي روزانه (Daily Spiritual Experience Scale يا DSES) و پرسشنامه توانايي خودمراقبتي افراد سالمند (Self-care Ability Scale for the Elderly يا SASE) بود. دادهها با استفاده از ضريب همبستگي Pearson و آزمونهاي ANOVA و Independent t مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.
يافتهها
ميانگين تجارب معنوي سالمندان و خودمراقبتي آنان به ترتيب 63/9 ± 31/81 و 22/5 ± 97/51 گزارش گرديد و بر اساس ضريب همبستگي Pearson، ارتباط معنيداري بين اين دو متغير وجود نداشت (910/0 = P). اختلاف معنيداري بين تجارب معنوي روزانه با شغل مشاهده شد (007/0 = P). همچنين، يافتههاي به دست آمده، تفاوت معنيداري را بين خودمراقبتي و وضعيت تاهل نشان داد (020/0 = P).
نتيجه گيري ميزان تجارب معنوي در سالمندان بالا ميباشد كه با توجه به فرهنگ و باورهاي ديني در آنان، ميتوان با شناسايي نيازهاي معنوي و تقويت آنها، به بهبود كيفيت زندگي سالمندان كمك نمود.
چكيده لاتين :
Introduction: With the aging, changes will occur in the health dimensions of elderly. Due to these changes, the elderly is prone to damage and decreased quality of life. As a result, health promotion behaviors become more important. Religion and spirituality can have a positive impact on mental and physical health. As age grows, religious beliefs and spiritual health also increase. Similarly, the adherence to religious beliefs and instructions increases the motivation of the individual to create and strengthen self-care behaviors. This study aimed to investigate the relationship between daily spiritual experiences and self-care among the elderly. Materials and Methods: This descriptive correlational study was conducted on 200 elderly people in Gonbad-e-Kavos City, Iran, in year 2017, using non-random sampling method. The data gathering tool was a questionnaire of daily spiritual experiences and a self-care questionnaire for the elderly. The data were analyzed using Pearson correlation coefficient, ANOVA, and independent t tests. Results: The mean scores of spiritual experiences and self-care among the elderly were 81.31 ± 9.63 and 51.97 ± 5.22, respectively. There was not any significant relationship between the two variables based on the Pearson correlation coefficient (P = 0.91). There was a significant difference between the daily spiritual experiences and job (P = 0.007), as well as between the self-care and marital status (P = 0.020). Conclusion: The level of spiritual well-being was high among the elderly; and considering their religious culture and beliefs, we can help them to improve their quality of life by identifying and strengthening their spiritual needs.
عنوان نشريه :
پژوهش در علوم توانبخشي
عنوان نشريه :
پژوهش در علوم توانبخشي