گفتمان فكري - سياسي طريقت نقشبنديه در عصر تيموري(771-913ق.)

عصر تيموريان دوره ظهور، اوج گيري و فعاليت هر چه بيشتر فرقه هاي صوفيانه در جامعه بود. از اين رو مردم در اين عصر در قياس با اعصار پيشين هرچه بيشتر به اين فرقه ها علاقه نشان دادند. در اين ميان ميزان محبوبيت و شهرت سلسله هاي طريقتي صوفيه در جامعه عصر تيموري به هيچ وجه يكسان نبود. يكي از اين طريقت ها كه توانست جايگاه بسيار قابل توجهي چه در ميان مردم و چه در ميان طبقات بالاي جامعه عصر تيموري به دست آورد، سلسله نقش بنديه بود . طريقتي كه به وفور مي توان نامش، فعاليت هايش، محبوبيت رهبرانش، جمع مريدانش و پيوستگي و همبستگي اش با حكومت تيموريان را در منابع اين دوره يافت. مسئله اصلي مقاله حاضر اين است كه اولاً چرا سلسله نقشبنديه توانسته بود در ميان جامعه عصر تيموري جايگاه قابل توجهي كسب نمايد؟ و ثانياً چرا حكومت تيموريان رابطه بسيار محكمي با اين سلسله صوفيانه ايجاد كرد؟ ي افته ها ي اين تحقيق كه به شيوه توصيفي_تحليلي و با روش تاريخي و بر اساس منابع كتابخانه اي انجام گرفته ، بيانگر آن است كه خط مشي طريقت نقشبنديه در نزديكي به شريعت اهل سنت و دوري از بسياري از تعاليم صوفيانه زاويه دار با شريعت در ابتدا توانست در ميان آحاد مردم هواداراني به دست آورد. ثانياً حكومت تيموري با فهم درست جايگاه اين سلسله صوفيانه در ميان مردم تحت حاكميتش سعي داشت با نزديكي به اين سلسله از مشروعيت بخشي ايشان استفاده نمايد.