تحليل نقاط بهينه استقرارگاه‌هاي نظامي برمبناي ملاحظات دفاعي و امنيتي با استفاده ازGIS (مطالعه موردي: استان اردبيل)

در حال حاضر با توجه به موقعيت خاص ژئواستراتژيكي كشور ايران به خصوص استان اردبيل به دليل نزديكي به مرزها ضروري است كه مكان‌يابي مناسب براي استقرارگاه‌هاي نظامي از جمله مسائل مهم در آمايش دفاعي قرار بگيرد. لذا مكان‌گزيني مناسب اين مراكز مي‌تواند باعث بالا رفتن كارايي و اثربخشي اين مراكز در مواقع بحران و تهديدات نظامي باشد. معيارهاي متعددي در مكان‌گزيني مراكز نظامي تأثيرگذار مي‌باشند كه بخش عمده‌اي از آنها ملاحظات دفاعي و امنيتي هستند. مؤلفه‌ها و معيارهاي دفاعي‌ و امنيتي يكي از عوامل تعيين‌كنندۀ مكان‌هاي مناسب براي دفاع و ساخت مواضع و مراكز نظامي هستند. لذا اين تحقيق به روش توصيفي تحليلي و با هدف تحليل جهات بهينه استقرارگاه‌هاي نظامي بر مبناي ملاحظات دفاعي و امنيتي در استان اردبيل انجام گرفته است. با توجه ملاحظات دفاعي و امنيتي‌‌، داده‌ها گردآوري و براساس نظر كارشناسان و منابع موجود با استفاده از مدل ANP در نرم افزار Super Decision در محدوده مورد مطالعه وزن‌دهي؛ سپس با بهره‌گيري از روش هم‌پوشاني كليۀ لايه‌هاي مؤثر در مكان‌يابي مراكز نظامي در محيط Arc Gis نقشه‌سازي شده و در نهايت جهات بهينه براي ايجاد استقرارگاه‌هاي نظامي شناسايي و پهنه‌بندي گرديده است. نتايج حاصل از اين بررسي‌ها نشان مي‌دهدكه از مجموع 17953 كيلومتر مربع مساحت استان اردبيل، 07/26 درصد از كل مساحت استان از نظر مكان‌گزيني پادگان‌هاي نظامي استقرار بسيار نامناسب؛ 50/30 درصد جزء مناطق با مكان‌گزيني استقرار نامناسب؛ 53/25 درصد جزء مناطق با مكان‌گزيني استقرار نسبتاً مناسب؛ 12/13 درصد جزء مناطق با مكان‌گزيني استقرار مناسب و در نهايت 76/4 درصد جزء مناطق با مكان‌گزيني استقرار بسيار مناسب در سطح كاربري‌هاي استان اردبيل قرار دارند.