جنگ هيبريدي در سيستم بين‌المللي پيچيده – آشوبي

با فروپاشي اتحاد شوروي، نظم و به تبع آن نظام بين‌الملل در معرض تحولاتي بنيادين قرار گرفتند كه مهمترين اين تحولات ورود بازيگران جديد به عرصۀ تعاملات سيستمي، تغيير ساختار، ماهيت، پويش، مركز ثقل و معادلات قدرت بود كه در نتيجه آن به‌هم‌پيوستگي، پيچيدگي و آشوبناكي در سيستم تشديد شد. به تبع تحولات سيستمي، روش جنگ نيز متحول، و تحت تأثير ويژگي‌هاي جديد سيستم، مبدل به پديده‌اي تحت عنوان جنگ هيبريدي شد كه به شدت پيچيده و مقاوم در برابر راه­حل‌هاي متداول مي‌باشد. اين روش جنگ كه اكنون به روش رايج جنگ در منطقه تبديل شده، به گونه­اي محيط امنيتي منطقه را تحت تأثير خود قرار داده است كه مي‌توان آن را يكي از بزرگترين تهديدات كنوني همۀ كشورهاي منطقه از جمله جمهوري اسلامي ايران دانست. ولي تداوم بحران نشان مي‌دهد كه در حوزۀ نظريه­هاي موجود روابط بين‌الملل و مطالعات راهبردي و آثار مربوطه تبيين قدرتمندي در اين خصوص وجود ندارد. به اين جهت يكي از پرسمآنهاي اساسي در روابط بين­الملل و مطالعات راهبردي اين است كه الگوهاي نوين جنگ از جمله جنگ‌هاي هيبريدي در چارچوب نظريۀ پيچيدگي و آشوب چگونه تبيين مي‌شوند؟ در اين چارچوب فرضيۀ تحقيق اين است كه چيستي و چرايي جنگ هيبريدي و راهكارهاي مقابله با آن با استفاده از اصول نظريۀ سيستم‌هاي پيچيده در محيط آشوبي قابل تعريف است و يافته‌هاي تحقيق نيز اين فرضيه را تأييد مي‌كند. اهداف انجام اين تحقيق از لحاظ نظري دانش‌افزايي و كمك به نظريه‌پردازي در حوزه راهبردي و از نظر كاربردي نيز كمك به تدوين مدل تحليليكاربردي در خصوص تهديدات منبعث از جنگ‌هاي نوين به خصوص جنگ‌هاي هيبريدي مي‌باشد. اين تحقيق از نوع توسعه‌اي روش تحقيق به كار رفته توصيفي، روش جمع‌آوري اطلاعات كتابخانه‌اي، و روش تجزيه و تحليل اطلاعات روش تحليل محتوا مي‌باشد