تحليل تعامل عوامل مؤثر بر نوآوري سازمان‌هاي دفاعي با استفاده از رويكرد مدل‌سازي ساختاري تفسيري (ISM)

يكي از مهم‌ترين نيازهاي صنايع دفاعي كشورهاي در حال توسعه، تصميم‌گيري در رابطه با چگونگي نوآوري در بخش‌هاي دفاعي به دليل گستردگي مأموريت‌ها در بخش‌هاي مختلف عملياتي و رزمي، فرماندهي و كنترل، فناوري، ساخت و نگهداري تجهيزات و ادوات نظامي و حتي پشتيباني و خدمات اداري و مالي يك موضوع كليدي محسوب مي‌شود. به‌ همين‌ دليل، مقالۀ حاضر با هدف تحليل تعامل عوامل مؤثر بر نوآوري سازمان‌هاي دفاعي با استفاده از رويكرد مدل‌سازي ساختاري تفسيري (ISM) به رشته تحرير درآمده است و تلاش مي‌كند به اين پرسش اصلي كه براي نوآوري سازمان‌هاي دفاعي چه عوامل و معيارهايي مي‌تواند مثمرثمر باشد، پاسخ دهد. اين مقاله حاصل پژوهشي است كه از نظر هدف، كاربردي از نظر روش تحليلي پيمايشي و از نوع همبستگي است. جامعۀ آماري مورد مطالعه در اين پژوهش صاحب‌نظران دانشگاهي و خبرگان آشنا به مباحث نوآوري، نوآوري سازماني، مباحث مديريت دولتي، مديريت آموزشي و مديران مياني و عالي سازمان‌هاي دفاعي مي‌باشند كه به صورت نمونه‌گيري هدفمند و بر اساس جدول مورگان تعداد 150 نفر تعيين گشت. براي جمع‌آوري اطلاعات از يك پرسشنامۀ محقق‌ساخته متشكل از 100 سؤال استفاده شد و پايايي آن 980/0 محاسبه شد و از آنجايي‌كه داده‌ها نرمال بودند، براي تجزيه‌ و‌تحليل آن‌ها از آزمون تحليل عاملي با استفاده از نرم‌افزار ليزرل بهره‌جويي شد و براي سطح‌بندي آن‌ها از رويكرد مدل‌سازي ساختاري – تفسيري (ISM) استفاده گرديد. عمده‌ترين نتايج پژوهش به اين قرار است: براي دستيابي به نوآوري سازماني سازمان‌هاي دفاعي محرك‌هاي فضاي كاري مناسب؛ عوامل دروني سازماني؛ بينش و اهداف مشترك بين كاركنان؛ برنامه‌هاي انگيزشي و حمايتي؛ مديريت فناوري اطلاعات؛ مديريت افراد؛ مديريت دانش؛ آموزش و فرآيند يادگيري كاركنان؛ تحقيق و توسعه؛ ويژگي‌هاي مديريتي؛ فرآيند محوري بودن؛ آينده‌نگري؛ مديريت خلاقيت؛ نوآوري در رفتار؛ نوآوري در فرآيند؛ نوآوري در محصول؛ نوآوري در راهبرد و نوآوري در بازار مؤثر هستند.