ارائه مدل تركيبي و بررسي چابكي سازي زنجيره تأمين با بهره گيري از تكنيك هاي تصميم‌گيري هاي چند شاخصه اي فرايند تحليل شبكه‌اي و ويكور(مطالعه موردي: صنايع توليدي)؛

يكي از الزامات عصر اطلاعات، چابكي در صنايع توليدي است. رسالت فن آورهايي توليدي نوين منسوخ سازي روش هاي و تكنو لوژي هاي فعلي ست. ضرورت و اهميت چابكي سازي در اكثر صنايع در پاسخ‌گويي به خواسته و نياز جديد مشتريان, تغييرات روزا فزون بازار در رابطه با محصولات و خدمات جديد در يك بخش زماني كوتاه مشهودست. بنابراين هدف پژوهش حاضر به منظور شناسايي و رتبه بندي شاخص‌هاي مهم در چابكي سازي زنجيره تأمين در صنعت توليدي قطعات خودروسازي در استان تهران و ارائه راهكاري عملي براي افزايش كسب مزيت رقابتي است. اين تحقيق از نظر هدف كاربردي و از جهت شيوه پيمايشي مي‌باشد. روش جمع‌آوري داده‌هاي به‌طور كتابخانه‌اي، مراجع داخلي و لاتين است. جامعه آماري شامل 120 نفر از مديران و كارشناسان ارشد توليدي در استان تهران مي باشند و و ابزار اندازه‌گيري تحقيق، پرسشنامه‌اي محقق ساخته در مقياس ليكرت با بازه (1-5) بوده و در اين تحقيق، از روش نمونه گيري تصادفي ساده به منظور انتخاب آزمودنيها استفاده‌شده است. جهت تعيين روايي پرسشنامه، حجم نمونه اوليه شامل 30 نفر با بهره گيري از نظرات متخصصان مي‌باشد و براي تعيين مقدار پايايي از آلفاي كرونباخ با استفاده از اس پي اس اس محاسبه گرديده و مقدار آلفاي كرونباخ بيشتر از 87/0 مي‌باشد. براي تجزيه و تحليل داده‌هاي از فرايند تحليل شبكه‌اي و ويكور استفاده‌شده تا روابط دروني بين شاخص‌ها مشخص گردد تا تاثير گذاري و رتبه بندي آن‌ها تعيين شود يافته هاي حاصله گوياي آن است كه شاخص پيچيدگي فرايند و تقاضاي بازار نسبت به ساير عوامل در بالاترين اولويت قرار دارند. نتايج نشان مي‌دهد مديران قادرند تمركز لازم را بر روي شاخص‌هاي مهم داشته باشند تا در هنگام مواجه با مشكلات و احتمال وقوع ورشكستگي اقدام لازم را نمايند.