تعيين ميانگين شاخص توده بدني دختران و پسران اصفهاني 7 تا 12 سال و مقايسه آن با مقادير استاندارد

Comparison of the Mean Values of Body Mass Index of Girls and Boys Aged 7-12 Years in Isfahan with Standard Values

مقدمه: شاخص توده بدني (BMI: Body Mass Index) يكي از پارامترهاي پيكرسنجي اشخاص مي‌باشد كه با سلامت جسمي ارتباط دارد. كنترل اين شاخص در كودكي در حد ميانگين (هم در كودكي و هم در ديگر مقاطع سني) در دوري از عوارض ناشي از آن از قبيل بيماري‌هاي مرتبط با اضافه‌وزن و كمبود آن مفيد مي‌باشد. در اين راستا، پژوهش حاضر با هدف تعيين ميانگين شاخص توده بدني در دوره سني مربوط به دبستان و نيز مقايسه آن با ميانگين استاندارد جهاني انجام شد. روش‌‌ها: شركت‌كنندگان در پژوهش توصيفي- تحليلي و مقطعي حاضر، 384 كودك از 7 سالگي تا شروع 12 سالگي به تعداد مساوي براي هر دو جنس بودند كه از جامعه 154853 نفري دانش‌آموزان دبستاني شهر اصفهان به ‌روش خوشه‌اي انتخاب شدند. بايد خاطرنشان ساخت كه قامت توسط متر استاندارد، جرم به وسيله ترازو و شاخص توده بدني با استفاده از فرمول مربوطه تعيين گرديد. همچنين، تحليل واريانس يك‌راهه به‌منظور مقايسه ميانگين‌هاي پژوهش حاضر با ميانگين‌هاي مراكز كنترل و پيشگيري از بيماري‌ها (Centers for Disease Control and Prevention CDC:) و نرم‌افزار Excel براي رسم نمودار‌ها مورد استفاده قرار گرفتند. يافته‌ها: ميانگين شاخص توده بدني دختران و پسران دبستاني به‌ترتيب 17/06 و 17/47 به‌دست آمد. شايان ذكر است كه تفاوت معنا‌‌داري بين ميانگين‌هاي حاصل از پژوهش حاضر با مقادير استاندارد جهاني وجود نداشت (0/764=sig ANOVA) نتيجه‌گيري: مقايسه نتايج حاصل از پژوهش حاضر با مقادير استاندارد CDC نشان داد كه وضعيت سلامت كودكان دختر و پسر در شهر اصفهان مشابه مي‌باشد و مي‌توان جداول CDC را براي رده ‌سني 7 تا 12 سال مورد استفاده قرار داد.

Background: Body mass index (BMI) is one of the physical features of individuals that is related to physical health. The maintenance of this index at a normal range during childhood play a significant role in avoiding complications, such as diseases associated with underweight or overweight. The purpose of this study was to determine the mean BMI in primary school and also compare the obtained results with those of the global average. Methods: This descriptive-analytic and cross-sectional study was conducted on 384 children within the age range of 7-12 years old using a cluster random sampling method from a population of 154853 schoolchildren in Isfahan, Iran. Regarding gender distribution, an equal number of male and female students were enrolled in the current study. To this end, the height and weight were measured using a standard meter and scale to determine body mass index. Moreover, One-way ANOVA was used to compare the means of the present study with those of Centers for Disease Control and Prevention (CDCs). The Excel software was utilized for figures. Findings: The means BMI for boys and girls were 17.06 and 17.47, respectively. There was no significant difference between the mean values of the present study with those of global standard (P= 0.764). Conclusion: The comparison of the results of the present study with the standard values of CDCs showed that the health status of girls and boys in the city of Isfahan is similar. Furthermore, the CDCs tables can be used for children within the age range of 7-12 years.