روابط هند و آمريكا از منظر وابستگي متقابل (2015-1990)

بررسي سير تحول روابط ميان هند و آمريكا بيانگر روابط پر فراز و نشيب ميان آن‌هاست. بااين‌حال از دهه 1990 به دنبال تحولات اقتصاد جهاني و اتخاذ سياست اقتصادي بازار محور، هند در مسير بازسازي روابط خود با ايالات متحده گام برداشت. بعلاوه سياست توسعه روابط اقتصادي با كشورهاي نوظهور در دوره كلينتون، راه را براي جهت گيري مجدد ايالات‌متحده در برداشت هاي خود نسبت به هند هموار نمود. با وجود ملاحظات سياسي و استراتژيك دولت بوش و پيشرفت هاي بعدي در روابط دوجانبه، هرگونه چشم انداز بلندمدت همكاري ميان ايالات‌متحده و هند، لزوماً بايد اهداف اقتصادي و استراتژيك را در نظر بگيرد. بر اين اساس در مقاله حاضر سعي شده تا با استفاده از روش كيفي رابطه ميان همگرايي اقتصادي و منطق استراتژيك كه نه‌تنها موجب افزايش شكوفايي اقتصادي، بلكه بهره مندي اهداف استراتژيك دو كشور شده، مورد تجزيه‌وتحليل قرار گيرد. لذا در مقابل اين سؤال كه تحولات اقتصادي در عرصه جهاني، چه تأثيري بر مناسبات هند و ايالات متحده داشته اند؟ مي توان اين فرضيه را مطرح ساخت كه تحولات اقتصادي و بازارهاي جهاني موجب وابستگي متقابل و نزديكي هند و ايالات‌متحده و درنتيجه افزايش انعطاف پذيري آن‌ها در عين اهميت يافتن صف بندي ها براي دستيابي به اهداف استراتژيك شده است. يافته هاي مقاله نشان مي دهند كه نياز ايالات متحده به شركاي بين المللي در ايجاد اتحادهاي حمايتي، و تلاش هند براي كسب خودمختاري استراتژيك از طريق همكاري با ايالات متحده و همزمان مصون سازي اين تجديد ساختار از طريق روابط نزديك با ديگر كشورها، به معناي افزايش وابستگي متقابل و گسترش بي سابقه روابط هند و آمريكا است.