آگاهي، نگرش و عملكرد دانش آموزان دختر دبيرستاني درباره ي مصرف مكمل آهن: ارزشيابي برنامه كشوري مكمل ياري آهن

Knowledge, Attitude, and Practice of Iranian Female High School Students About Iron Supplementation: Evaluation of National Iron Supplementation Program

مقدمه: كم‌خوني فقر آهن در سنين نوجواني و پس از بلوغ، به‌ويژه در دختران، داراي شيوع بالايي است و يكي از راه‌كارهاي كاهش آن، اجراي برنامه‌هاي آهن‌ياري است. مطالعه كشوري حاضر با هدف بررسي آگاهي، نگرش و عملكرد دانش‌آموزان دختر دبيرستاني درباره‌ي مصرف مكمل آهن صورت گرفت. روش كار: مطالعه مقطعي-تحليلي حاضر روي 399 دانش‌آموز دختر اجرا گرديد. نمونه‌گيري به روش تصادفي خوشه‌اي از مناطق شمالي، جنوبي، شرقي، غربي و مركزي كشور انجام گرفت. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه محقق ساخته‌ي روا و پايا، جمع آوري و با نرم افزار SPSS نسخه 20، تجزيه و تحليل شد. نتايج: در مطالعه حاضر، تنها 15 و 17‌درصد از دانش‌آموزان به ترتيب داراي سطح آگاهي مناسب و نگرش مثبت نسبت به مصرف قرص مكمل آهن بودند. همچنين، 77درصد دانش‌آموزان گزارش كردند كه مكمل آهن مصرف مي‌كنند و 89 درصد آنان از مكمل‌هاي آهن توزيع‌شده در مدارس استفاده مي‌كردند. البته تنها 38 درصد از دانش‌آموزان اظهار نمودند كه قرص‌هاي مكمل آهن را در كلاس يا بعد از كلاس (در مدرسه) مصرف مي‌كنند. ميان مصرف قرص‌هاي توزيعي در مدارس با آگاهي(026/P=0) و نگرش (016/P=0) دانش‌آموزان و همچنين ميان مكان مصرف مكمل‌ها با ميزان آگاهي (032/P=0) و نگرش (003/P=0) دانش‌آموزان ارتباط آماري معني‌داري مشاهده گرديد. نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج به‌دست آمده، ميزان آگاهي و نگرش دانش‌آموزان از وضعيت مطلوبي برخوردار نبوده، ميزان استفاده از قرص‌هاي توزيع‌شده در مدارس نسبتا پايين بود. بنابراين، لازم است تا در اجراي برنامه مكمل ياري بازنگري‌هاي لازم صورت گرفته و فرآيند اجراي برنامه اصلاح گردد.

Background: Iron deficiency anemia in adolescence and adulthood, especially in girls, has a high prevalence. One of the strategies for reducing anemia is the implementation of iron supplementation programs. The aim of this study was to determine the knowledge, attitude, and practice of high school girl students about iron supplementation. Methods: This cross-sectional study was performed on 399 female students. A cluster random sampling method was used in the northern, southern, eastern, western, and central parts of the country. Data were collected using a valid and reliable researcher-made questionnaire and analyzed using SPSS V. 20 software. Results: In this study, only 15% and 17% of the students had a proper level of knowledge and a positive attitude toward iron supplementation. Moreover, 77% of the students reported taking iron supplementation and 89% used iron supplements distributed in schools. However, Only 38% of the students stated that used iron supplements in the classroom or after class (at school). There was a significant relationship between the use of distributed pills in schools and knowledge (P = 0.026) and attitude (P = 0.016). In addition, there was a statistically significant relationship between the place of supplements use and the knowledge level (P = 0.032) and attitude (P = 0.003). Conclusions: Based on the results, students’ knowledge and attitude are not sufficient and the rate of use of distributed pills in schools is relatively low. Therefore, it is necessary to carry out revisions in the implementation process of the iron supplementation program.