اثر افزودن ملاس در آب و جيره غذايي ماهي كپور بر شاخص هاي رشد، ايمني، بيوشيميايي خون، آنزيم‌هاي گوارشي و كيفيت آب محيط پرورش در روش بايوفلاك

اين مطالعـه به منظور تعـيين اثرات افزودن مـلاس (در آب و غذا) بر عمـلكرد رشد، فعـاليت آنزيـم هاي گوارشـي و ايمني غير اختصاصي ماهي كپور معمولي در  روش بايوفلاك انجام شده است. كپور معمولي (با  35/0 ± 06/12 گرم ميانگين وزن اوليه) در 3 تيمار با سه تكرار به مدت 7 هفته با افزودن روزانه ملاس چغندر قند به عنوان منبع كربن براي حفظ نسبت كربن به ازت (1:15) پرورش داده شد كه شامل: افزودن ملاس به آب (MW) و غذا (MF) و آب بدون افزودن ملاس (شاهد) بود. كيفيت آب (آمونياك و نيترات) بين تيمارهاي مختلف آزمايشي تفاوت معني دار آماري نداشت. عملكرد رشد و تغذيه به طور معني دار در تيمار دريافت كننده ملاس نسبت به تيمار شاهد بيشتر بود (05/0 p). آنزيم هاي گوارشي آميلاز، ليپاز و پروتئاز تفاوت معني دار آماري بين تيمارهاي آزمايشي داشت. فعاليت پروتئاز در تيمارهاي MW و MF به طور معني داري بيش از تيمار شاهد بود. سطوح ايمونوگلوبين و لايزوزيم پلاسماي خون ماهي پرورش يافته در روش بايوفلاك (MW و MF) به طور معني دار بيش از گروه شاهد بود، در حالـي كه كورتيـزول سـرم در تيمـار دريافـت كننده ملاس به طور معنـي دار پاييـن بود. به طوركلي، يافته هاي كنوني نشان داد كه ملاس را مي توان به عنوان افزودني كاربردي خوراكي براي ماهي كپور معمولي درنظر گرفت.