مدل‌سازي ضريب شكل درختان راش شرقي (Fagus orientalis Lipsky) با استفاده از رگرسيون‌هاي غيرخطي در جنگل‌هاي گيلان

يكي از عوامل مهم در تعيين حجم درختان براي بهره‌برداري مطابق با اصول بوم‌شناختي، انتخاب و محاسبۀ ضريب شكل مناسب است. در اين بررسي، به‌منظور تعيين مناسب‌ترين فرمول ضريب شكل براي جايگزيني ضريب شكل واقعي و همچنين مدل‌سازي متغير ضريب شكل در جنگل‌هاي گيلان، 150 اصله درخت راش انتخاب شد. سه ضريب شكل طبيعي، مصنوعي و هوهه‌نادل با استفاده از آزمون مقايسه‌هاي جفتي با ضريب شكل واقعي مقايسه شدند. از رگرسيون‌هاي غيرخطي نمايي، لجستيك و چاپمن ريچارد به‌منظور مدل‌سازي ضريب شكل درختان راش استفاده شد. براي ارزيابي مدل‌هاي به‌دست‌آمده از ضريب تبيين (R lt;sup gt;2 lt;/sup gt;)، Student ttest جفتي و از چهار آمارۀ ارزيابي صحت ميانگين خطا، جذر ميانگين مربعات خطا، ميانگين خطاي نسبي و جذر ميانگين مربعات خطاي نسبي استفاده شد. نتايج نشان داد كه اختلاف معني‌داري بين سه ضريب شكل طبيعي، مصنوعي و هوهه‌نادل با ضريب شكل واقعي درختان راش وجود دارد. همچنين نتايج ضريب تبيين نشان داد كه هيچ‌كدام از مدل‌ها از ضريب تبيين مناسبي برخوردار نيستند. آماره‌هاي ارزيابي صحت نيز نشان داد كه دو مدل نمايي و لجستيك از صحت كافي در برآورد متغير ضريب شكل درختان راش برخوردارند. همچنين اختلاف معني‌داري بين ميانگين برآوردي به‌دست‌آمده از مدل لجستيك با ميانگين واقعي وجود نداشت. بنابراين مدل لجستيك به‌عنوان بهترين مدل براي برآورد مشخصۀ ضريب شكل درختان راش در جنگل‌هاي گيلان انتخاب شد.