عنوان مقاله :
بررسي عوامل هشت گانه كيفيت زندگي كاركنان بيمارستان روزبه
عنوان به زبان ديگر :
Survey of eight factors of quality of life of employees in Roozbeh Hospital
پديد آورندگان :
انوري، سيامند دانشگاه علوم پزشكي تهران - بيمارستان روزبه، تهران، ايران , اسدي، اسماعيل دانشگاه هوايي شهيد ستاري - دانشكده مديريت، تهران، ايران , رجبي دماوندي، گيلدا دانشگاه علوم پزشكي تهران - بيمارستان ضيائيان، تهران، ايران , ولي خاني، ماشااله دانشگاه آزاد اسلامي واحد علوم تحقيقات - گروه مديريت، تهران، ايران , شادلو، بهرنگ دانشگاه علوم پزشكي تهران - مركز ملي مطالعات اعتياد، تهران، ايران , مسعود سينكي، سپيده دانشگاه علوم پزشكي تهران، تهران، ايران
كليدواژه :
كيفيت زندگي , وضعيت سلامتي , كاركنان بيمارستان روانپزشكي
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: هدف از اين پژوهش بررسي عوامل كيفيت زندگي كاركنان شاغل در بيمارستان روانپزشكي بود كه با شناسايي آن در راستاي ارتقا بهره وري منابع انساني گامي برداشته شود.
مواد و روشها: پژوهش حاضر، مطالعه اي توصيفي - مقطعي است كه در سال 96 در بيمارستان روزبه انجام شد. حجم نمونه با استفاده از فرمول كوكران محاسبه و 112 پرسشنامه تحليل شد. در اين مطالعه براي گردآوري داده ها از پرسشنامه استاندارد SF-36 استفاده شده است. تجزيه و تحليل داده ها نيز با نرم افزار SPSS و روش هاي آماري توصيفي و تحليل كروسكال واليس، كاي اسكوئر و آزمون تعقيبي وي كرامر استفاده شد.
نتايج: نتايج پژوهش نشان داد كه كيفيت زندگي كاركنان بيمارستان روانپزشكي روزبه درسطح متوسط 8/68 درصد) قرار دارد. بيشترين ميانگين نمرات ارزيابي ابعاد كيفيت زندگي مربوط به مولفه عملكرد جسماني برابر با 84/2 درصد و كمترين ميانگين نمرات ارزيابي ابعاد كيفيت زندگي مربوط به مولفه خستگي يا نشاط برابر با 58/7 درصد بود. همچنين يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه بين گروه هاي تحصيلي و كيفيت زندگي در بعد عملكرد جسماني (0/007 > P-Value)؛ بين ميزان سابقه كاري و كيفيت زندگي در بعد عملكرد اجتماعي (0/02> P-Value) و ؛ بين داشتن ارتباط مستقيم با بيمار و همراه بيمار و كيفيت زندگي در بعد خستگي يا نشاط و درد بدني (0/005 ،0/05> P-Value)؛ دركاركنان بيمارستان روانپزشكي روزبه تفاوت معناداري وجود دارد.
نتيجه گيري: با توجه به يافته هاي پژوهش كيفيت زندگي كاركنان بيمارستان روانپزشكي روزبه در سطح متوسطي قرار دارد و مداخلات آموزشي و درماني جهت ارتقاء كيفيت زندگي كاركنان پيشنهاد مي گردد.
چكيده لاتين :
Background: The purpose of this study was to investigate the quality of life of employees working in a psychiatric hospital.
Materials & Methods: The present study is a descriptive cross-sectional study conducted in Roozbeh Hospital in 2018. The sample size was calculated using Cochran's formula and 112 questionnaires were analyzed. Quality of life was assessed using the 36-item Short Form questionnaire (SF-36). Data analysis was conducted using SPSS software, descriptive statistics, Kruskal-Wallis, Chi-Square and Cramer's post-test.
Results: The findings revealed that the overall score of quality of life was 68.8. The highest mean of quality of life score was related to Physical functioning function (84.2) and energy fatigue had the least score (58.7). Also, the results of the study showed that there was a significant relationship between education groups and quality of life in terms of physical functioning (P-value=0.007); work experience and quality of life in social functioning dimensions (P-value<0.02); between having hospital patient communication and caregivers' communication with the quality of life in energy fatigue and pain dimensions (0.005, 0.05> P-Value); in Roozbeh Psychiatric Hospital staff.
Conclusion: According to the research findings, the quality of life of Roozbeh Psychiatric Hospital staff is moderate and educational and therapeutic interventions are recommended to improve the quality of life of the staff.
