موانع و راهكارهاي اشتغال در كسب و كارهاي كوچك روستايي در روستاهاي استان همدان

گسترش بنگاهها و كسب و كارهاي اقتصادي خرد روستايي ضمن ايجاد و تقويت روحيه كارآفريني، به منزلهي يك راهبرد اساسي ميتواند فرايند توسعهي روستايي را تسريع بخشد. از طرفي ديگر با گسترش اين نوع كسب و كارها و تقويت روحيه كارآفريني در بين روستاييان ميتوان زمينه و بستر لازم را جهت تركيب منابع، هم در درون و هم خارج از روستا، فراهم كرده و منجر به بهبود كيفيت زندگي فردي، خانوادگي و اجتماعي روستاييان و تثبيت اقتصاد و محيط سالم روستاييان شود. هدف از اين پژوهش مطالعه موانع و راهكارهاي اشتغال در كسب و كارهاي كوچك روستايي در روستاهاي استان همدان ميباشد. جامعه آماري پژوهش شامل كليه جوانان روستايي استان همدان است كه در رده سني بين 15 تا 34 سال قرار دارند. از آن تعداد 384 نفر از طريق جدول مورگان به صورت نمونه كاملاً تصادفي انتخاب شدند. نتايج حاصل از تحليل عاملي حاصل از راهكارهاي ايجاد كسب و كارهاي كوچك روستايي نشان داد كه سه عامل زيربنايي و اجرايي، سياستگذاري و قانوني و عامل فني و فردي مجموعاً 60.67 درصد واريانس مربوط به راهكارهاي موثر در ايجاد كسب و كارهاي كوچك روستايي در استان همدان را تبيين مينمايند. به عبارت سادهتر، توجه به اين عوامل سهگانه ميتواند 60.67 درصد از عوامل مؤثر بر ايجاد اشتغال از طريق راهاندازي كسب و كارهاي كوچك روستايي را تحقق بخشد.