مطالعه وضعيت آموزش مهارتهاي اساسي در هنرستان هاي فني و حرفه اي شهر سنندج

هدف پژوهش حاضر، مطالعه وضعيت آموزش مهارتهاي اساسي در هنرستانهاي فني و حرفهاي شهر سنندج ميباشد. اين پژوهش از لحاظ هدف، كاربردي و از نظر رويكرد جزو پژوهشهاي كمي و پژوهشي توصيفي از نوع پيمايشي (زمينهيابي) محسوب ميشود. جامعه آماري تحقيق شامل مديران، مربيان (هنرآموزان، استادكاران و سرپرستان كارگاه) و هنرجويان هنرستانهاي فني و حرفهاي سنندج بود كه از ميان هنرجويان، 323 نفر با استفاده از روش نمونهگيري طبقهاي ـ تصادفي و از ميان مديران و مربيان هنرستانها 74 نفر بهطور سرشماري بهعنوان نمونه انتخاب شدند. جهت جمعآوري دادهها از پرسشنامه استاندارد شده با 32 گويه در مقياس پنج درجهاي ليكرت بهره گرفته شد. براي تحليل يافتهها نيز علاوه بر آمارههاي توصيفي از آزمون تي تك نمونهاي، تي براي دو گروه همبسته و تحليل عامل تأييدي استفاده شد. نتايج پژوهش نشان ميدهد كه عليرغم با اهميت دانستن آموزش مهارتهاي اساسي، ميزان اهتمام هنرستانهاي فني و حرفهاي به آموزش اين مهارتها، در سطح پاييني ارزيابي ميشود. بر اين اساس، نتايج حاصل از مقايسه وضع موجود و مطلوب در آموزش اين مهارتها، شكاف معنيداري را ميان وضعيت موجود و مطلوب در آموزش مهارتهاي اساسي در هنرستانهاي فني و حرفهاي نشان ميدهد. همچنين نتايج پژوهش نشان ميدهد كه در هنرستانهاي فني و حرفهاي به آموزش مسووليتپذيري، كارگروهي و توانايي سازگاري و انعطافپذيري بيش از ساير ابعاد اولويت داده ميشود.