مقايسۀ اثر افزودني‌هاي نوين بر مشخصه‌هاي فني بتن آسفالتي با دانه‌بندي قشر رويه

در چند دهه اخير استفاده از افزودني‌ها در بتن آسفالتي به طور گسترده‌اي رواج يافته است كه از مهم‌ترين آن‌ها مي‌توان به نانورس و الياف پلي‌پروپيلن اشاره كرد. از اين افزودني‌ها در مهندسي عمران و به‌ويژه روسازي براي بهبود ويژگي‌هاي فيزيكي و مكانيكي مخلوط‌هاي آسفالتي استفاده شده است. در اين پژوهش، با افزودن درصدهاي مختلف نانورس و الياف پلي‌پروپيلن به صورت مجزا و مشترك در مخلوط آسفالتي و انجام آزمايش‌هاي مارشال، آناليز داده‌ها و ترسيم نمودار‌هاي لازم، مشاهده شد كه افزايش مقاومت مارشال، درصد فضاي خالي مخلوط آسفالتي و درصد فضاي خالي مصالح سنگي، نسبت مستقيم با اين افزودني‌ها دارند، و با رواني، درصد فضاي پُرشده با قير و وزن مخصوص، نسبت معكوس دارند. با توجه به نتايج و حدود مشخصات، درصد بهينه براي تركيب نانورس و الياف، 3 درصد نانورس و 3/0 درصد الياف به دست آمد كه بهترين تأثيرات را در بين حالت‌هاي آزمايش روي مخلوط آسفالتي داشته است. نتايج نشان مي‌دهد نانورس نقش پُركنندگي بالايي داشته، چسبندگي بين مصالح و قير را بهبود بخشيده، افزايش حجم قير را در پي داشته و درنهايت موجب افزايش ضخامت غشاي قيري در اطراف سنگدانه‌ها مي‌شود. در ضمن الياف خاصيت مسلح‌كنندگي داشته، جذب مصالح و قير شده‌ است و با مخلوط واكنش شيميايي دارد.