بررسي و نقد نظريه حذف‌گرايي ماده‌باور

حذف‌گرايي مادهباور يكي از ديدگاه‌هاي مطرح در فلسفه ذهن است كه بنا بر آن، روان‌شناسي عاميانه، به مثابه يك نظريه عرفي درباره رفتار انسان، نظريه‌اي كاذب است. يعني، برخي يا تمام حالات ذهني كه روان‌شناسي عاميانه پيش مي‌نهد، تحقق ندارند و از امري واقعي در عالم خارج حكايت نمي‌كنند. بنابراين، از نظر حذف‌گرايان، روان‌شناسي عاميانه بايد كنار گذاشته شده و با روان‌شناسي علمي جايگزين شود. در اين مقاله با بيان استدلال‌هاي موافقين و مخالفين حذف‌گرايي، سعي مي‌كنيم نشان دهيم روا‌نشناسي عاميانه نظريه‌اي كاذب نيست و حالات ذهني واقعاً تحقق دارند. در نتيجه، حذف‌گرايي ماده‌باور ديدگاهي كاذب است. به علاوه، نشان مي‌دهيم با تمايز نهادن ميان علم حضوري و حصولي مي‌توان دليل محكمي عليه اين ديدگاه ارائه داد. معرفت ما به حالات ذهني مثل باور، ميل، اميد و ترس، از نوع علم حضوري است، به طوري كه وجود اين حالات را در خودمان بي‌واسطه مي‌يابيم. بنابراين، انكار آن‌ها توسط حذف‌گرايي ماده‌باور، توجيه قابل اعتمادي ندارد.