تجزيه ارتباطي صفات زراعي در ارزن معموليPunicum miliaceam)) تحت شرايط تنش خشكي با استفاده از نشانگر AFLP

هدف: هدف اين پژوهش شناسايي نشانگرهاي پيوسته با برخي صفات زراعي ارزن معمولي تحت شرايط تنش خشكي با استفاده از روش تجزيه ارتباطي بود. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه، 30 ژنوتيپ ارزن معمولي Punicum miliaceam)) در قالب طرح آگمنت در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه شهيد باهنر كرمان در ارديبهشت ماه 1395 كشت شدند. تنش در مرحله 50 درصد خوشه دهي با قطع آبياري اعمال گرديد. صفات عملكرد دانه، عملكرد بيولوژيك، وزن هزار دانه، تعداد دانه در خوشه، تعداد خوشه در بوته، طول پانيكول، تعداد انشعابات پانيكول، ارتفاع گياه، تعداد برگ در بوته، طول برگ، عرض برگ و شاخص برداشت اندازه گيري شد. تكنيك AFLP با استفاده از شش تركيب آغازگري EcoRI و MseI انجام شد. نتايج: در مجموع 246 باند چند شكل توليد شد و به طور ميانگين داراي 89.13 درصد چند شكلي بودند. تجزيه ارتباطي بر اساس مدل‌هاي GLM و MLM به ترتيب 64 و 52 نشانگر پيوسته به صفات تحت شرايط تنش خشكي نشان داد كه در بين آن‌ها چهار نشانگر (M4/E10-65، M4/E10-74، M4/E10-67 و M59/E36-105) با صفت عملكرد دانه، سه نشانگر (M59/E36-84، M10/E1-244 و M10/E1-245) با صفت وزن هزار دانه، دو نشانگر (M59/E36-106 و M10/E1-224) با صفت تعداد خوشه در بوته و پنج نشانگر (M3/E2-31، M3/E2-35، M3/E2-38،M59/E36-114 وM4/E8-128 ) با صفات تعداد دانه در خوشه در هر دو مدل ارتباط قوي و بسيار معني‌داري نشان دادند. نتيجه‌گيري: در اين مطالعه چندين مكان ژني مشترك براي صفات مورد بررسي شناسايي گرديد. وجود نشانگرهاي مشترك بين صفات ممكن است به دليل اثرات پليوتروپي و يا پيوستگي نواحي ژنومي دخيل در كنترل اين صفات باشد.