امكان سنجي نواحي مستعد كشت زعفران در استان اصفهان بر اساس مدل نسبت دهي

با توجه به شرايط خاص اقليمي استان اصفهان كه آب يكي از عوامل محدودكننده در توسعه كشاورزي است، زعفران گياه مناسبي براي كاشت در مناطق خشك و نيمه خشك مي باشد زيرا هم در دوران خواب زمستاني به آب نيازي ندارد و هم فصل رويش آن همزمان با شروع بارندگي ها در ايران مركزي مي باشد. در اين تحقيق عناصر اقليمي و عوامل محيطي موثر در كشت زعفران با استفاده از مدل نسبت دهي در نرم افزارGIS مورد بررسي و تحليل قرار گرفته و مناطق مستعد كشت زعفران در استان مشخص شد. عناصر اقليمي دما، بارش، رطوبت نسبي روزانه( به منظور مشخص شدن نياز آبي گياه در دوره گل دهي) در دوره آماري 1993-2008 ميلادي با برنامه calculate.xlsx در نرم افزارexcel محاسبه شد و نقشه هاي سطوح ارتفاعي و شيب منتج شده از DEM استان، نقشه عوارض سطح زمين و نقشه هاي منابع آب زيرزميني رستري تهيه شده از داده هاي نقطه اي شركت آب منطقه اي استان، مورد تحليل و بررسي قرار گرفت . در مدل نسبت دهي، بر اساس نسبت اثرگذاري هر يك از طبقات نقشه ها در كشت زعفران امتياز داده شد سپس با تابع weighted sum در نرم افزارGIS همه لايه ها امتيازبندي و با هم تلفيق شد و در نهايت نقشه نهايي كه استعداد منطقه براي توليد و سطح زير كشت زعفران است، تهيه شد. نتايج اين تحقيق نشان داد از بين عوامل موثر در كشت زعفران، شرايط اقليمي مهم ترين نقش را در رويش گل زعفران دارند. در نقشه نهايي مناطق مناسب كشت زعفران در استان اصفهان مناطق شرقي و شمال شرقي تشخيص داده شد كه حدود 15.6 % از كل مساحت استان را پوشش مي دهد.