مقايسۀ ظرفيت‌هاي بوم‌گردشگري (اكوتوريسم) منطقۀ جازموريان در شرايط نرمال و خشكسالي

با گسترش شهرنشيني و افزايش اوقات فراغت، روند افزايش طبيعت گردي و تخريب محيط زيست و جاذبه‌هاي فرهنگي در سطح جهاني رو به گسترش است. هدف اين مقاله شناسايي منابع و ظرفيت‌هاي توسعۀ بوم‌گردشگري (اكوتوريسم) منطقۀ جازموريان با توجه به محدوديت‌هاي اعمال‌شده در شرايط خشكسالي و تبيين جاذبه‌هاي طبيعي منطقۀ جاز‌موريان، به‌منظور توسعۀ گردشگري در سطح منطقه و كشور است. اين پژوهش، با استفاده از مدل SWOT به بررسي و تحليل نقاط قوت، ضعف، فرصت‌ها و تهديدها در شرايط خشكسالي و نرمال و وزن دهي به عوامل مؤثر، به‌منظور تعيين راهبرد مناسب در امر بوم‌گردشگري (اكوتوريسم) مي‌پردازد و راهبردهايي براي توسعۀ بوم‌گردشگري در منطقۀ جازموريان ارائه مي‌دهد. يافته هاي پژوهش نشان داد نقاط قوت منطقۀ جازموريان در شرايط نرمال، عوامل جاذبه‌هاي طبيعي و اشكال ژئومورفولوژيكي، ميراث فرهنگي، فرهنگ مردم بومي، تنوع جانوري و گياهي است. نقاط ضعف نيز به نبودن تبليغات صحيح و آلودگي محيط زيست بستگي دارد و تهديدها، تخريب آثار تاريخي و طبيعي، تهاجم فرهنگي و كمبود سرمايه‌گذاري است. عدد به‌دست‌آمده 3/16 است كه نشان مي‌دهد منطقۀ جازموريان درصورت برنامه ريزي و مديريت صحيح يكي از قطب‌هاي شاخص گردشگري در كشور است. هرچند در شرايط خشكسالي بهره‌گيري هدفمند از ظرفيت‌هاي بوم‌گردشگري به‌منظور ايجاد اشتغال و كاهش فقر در منطقه، زمينه‌سازي براي ايجاد حس خودباوري، توجه به آداب و رسوم و رفتار مردم منطقه (كه جذابيت‌هاي ويژه‌اي خلق كرده است)، زمينه‌سازي براي افزايش آگاهي مردم نسبت به گونه‌هاي نادر مانند خرس سياه آسيايي، هوبره‌، گونۀ علفي برم با هدف حفظ آنها، شناسايي و بهره گيري از ظرفيت‌ها به‌منظور رقابت با ساير مناطق تفريحي رقيب، توجه به اين جذابيت‌ها و سرمايه‌گذاري براي آنها، زمينه‌ساز رفع بسياري از تهديدها و ضعف‌هاي گردشگري منطقه است