سنجش ميزان برخورداري سكونتگاه‌هاي شهري استان اردبيل از شاخص‌هاي شهر خلاق

شهرها هميشه مراكزي براي ابداع، نوآوري و خلاقيت هستند و جهان امروز شاهد جهشي بلند به‌سوي زندگي هر‌چه بهتر و با كيفيت‌تر است. تلاش براي ارتقاي كيفيت زندگي يكي از اصلي‌ترين اهداف توسعه‌ است كه در اين مسير توجه به شهرها به‌عنوان مراكزي كه گردانندۀ اصلي اين جريان هستند، از اهميت بسياري برخوردار است. هريك از سكونتگاه‌هاي شهري استان اردبيل به لحاظ دارا‌بودن پيشينۀ تاريخي، داشتن فرهنگ غني، تنوع قومي، موقعيت مرزي، برگزاري جشنواره‌هاي متعدد و غذاهاي سنتي متعدد، قابليت تبديل‌شدن به شهر خلاق را دارند. هدف اين پژوهش، ارزيابي وضعيت شاخص‌هاي شهر خلاق و نحو، پراكنش اين شاخص‌ها با استفاده از الگو‌هاي تصميم‌گيري چند‌معياره در سطح سكونتگاه‌هاي شهري استان اردبيل است. روش پژوهش از نوع توصيفي تحليلي است كه با بهره‌گيري از الگوي تاپسيس، ويكور و ضريب آنتروپي شانون سعي بر اين دارد تا شاخص‌هاي شهر خلاق را در سطح سكونتگاه‌هاي شهري استان اردبيل‌ ارزيابي كند. در پژوهش حاضر، سكونتگاه‌هاي شهري استان اردبيل براساس 26 معيار از شاخص‌هاي شهر خلاق رتبه‌بندي و سطح‌بندي شده‌اند. نتايج حاصل از مطالعات نشان مي‌دهد‌ ميزان برخورداري سكونتگاههاي شهري استان اردبيل از لحاظ شاخص‌هاي شهر خلاق متفاوت است و شكاف بسياري بين سكونتگاه‌هاي شهري استان وجود دارد. بهترين وضعيت از لحاظ شاخص‌هاي شهر خلاق بر اساس الگوي تاپسيس را اردبيل، سرعين و مشكين‌شهر دارند و كمترين ميزان برخورداري مربوط به بيله‌سوار و نير است. بر اساس الگوي ويكور،‌ بيشترين ميزان برخورداري از لحاظ شاخص‌هاي شهر خلاق مربوط به سكونتگاه‌هاي شهري اردبيل، مشكين‌شهر و پارس‌آباد و كمترين ميزان برخورداري از لحاظ اين شاخص‌ها مربوط به سكونتگاه‌هاي شهري كوثر و نير است.