تحليل و ارزيابي توان ژئوتوريستي درياچه زريوار

توريسم صنعتي درآمدزا و با صرفۀ اقتصادي بسيار مناسب است كه امروزه، با ايجاد تبادلات فرهنگي و اجتماعي ميان ملل مختلف و به علت فقدان آلودگي‌هاي زيست‌محيطي درخور توجه بسيار است. جاذبه‌هاي طبيعي هر كشور نقش بسزايي در جذب گردشگر دارند. ژئوتوريسم شاخه‌اي از اكوتوريسم است كه در آن، بازديد‌كننده به دنبال مشاهدۀ جاذبه‌هاي ژئومورفولوژيكي، يافته‌هاي ديرينه انسان‌شناسي، غارها، جذابيت‌هاي معدني و ... است. درياچۀ زريوار در استان كردستان ازجمله نقاط ديدني است كه در كنار جاذبه‌هاي تاريخي و فرهنگي استان، جذابيت‌هاي طبيعي بكر و بي‌نظيري دارد كه توجه هر طبيعت‌گردي را به خود جلب مي‌كند؛ در اين راستا، هدف پژوهش حاضر ارزيابي توان و استعدادهاي گردشگري زمين‌ساختي و فرهنگي درياچۀ زريوار است. روش پژوهش ازنظر هدف، كاربردي و ازنظر رويكرد، توصيفي – تحليلي و ارزيابي است. داده‌ها و اطلاعات از اسناد و پژوهش ميداني (پرسش‌نامه) حاصل و الگوهاي رينارد و پريرا براي تجزيه‌و‌تحليل اطلاعات استفاده شدند. بر اساس نتايج الگوي پريرا، عيار ژئومورفولوژيكي منطقه (3.71) حدود 67.5 درصد استاندارد الگو را كسب كرده است و شاخص‌هاي قابليت ديد (امتياز 3.25)، ارزش محافظت (امتياز 1.8) و ارزش كاربردي (امتياز 4.9) به‌ترتيب 72، 61.8 و 70 درصد سطح استاندارد الگو را كسب كرده‌اند. بر اساس الگوي رينارد، از زيرشاخص‌هاي ارزش علمي، سطح پايداري با امتياز 0.404 و جغرافياي ديرينه با امتياز 0.62 به‌ترتيب با سطح كيفي متوسط و خوب ارزيابي شدند. از زيرشاخص‌هاي ارزش افزوده، زيرشاخص‌ اكولوژيكي (متوسط)، فرهنگي (خوب)، زيبايي (خوب) و اقتصادي (خوب) ارزيابي شدند.