تحليل روند و نحوۀ گسترش شهرهاي سياسي - اداري ايران (مورد پژوهشي: ياسوج از پيدايش تاكنون)

پژوهش حاضر به بررسي و تحليل رشد فيزيكي شهر ياسوج از زمان پيدايش (1343) تا سال 1393 مي‌پردازد؛ ازاين‌رو رشد و توسعۀ شهر ياسوج طي شش دورۀ زماني سال‌هاي 43 تا 45، 45 تا 55، 55 تا 65، 65 تا 75، 75 تا 85 و 85 تا 93 با استفاده از تصاوير ماهواره‌اي و سيستم اطلاعات جغرافيايي بررسي و تغييرات جمعيتي شهر تجزيه‌و‌تحليل شدند. نتايج پژوهش حاضر نشان مي‌دهند طي دورۀ 1343 تا 1393، جمعيت شهر ياسوج از 34 نفر به 120 هزار نفر، وسعت شهر از 5 هكتار به 40 هزار هكتار و تراكم ناخالص شهر از 186 نفر به 60 نفر رسيده است. توسعۀ كالبدي شهر از زمان پيدايش تا سال 1393 در دو محور ياسوج سي‌سخت و ضلع شمالي شهر به علت محدوديت‌هاي توپوگرافي، شيب زياد و پوشش جنگلي با محدوديت گسترش روبه‌رو و بارزترين علت توسعه فيزيكي شهر طي دورۀ 50 ساله، مهاجرت از روستاها و شهرهاي هم‌جوار به شهر ياسوج بوده است. روند و رشد ناموزون كالبدي فضايي شهر ياسوج از زمان پيدايش تا امروز باعث شده است مسئلۀ مكان‌يابي جهت‌هاي بهينه توسعۀ فيزيكي شهر براي جمعيت در حال افزايش، ضرورتي جدي تلقي و جهت‌هاي بهينه توسعه آتي شهر ياسوج با استفاده از الگوي تحليل سلسله‌مراتبي معكوس IHWP مشخص شوند تا ضمن حفظ توسعۀ موزون شهر، توسعۀ پايدار كالبدي فضايي شهر ياسوج در آينده فراهم شود.