بررسي اثرات ژنوتيپ، نوع سيتوكنين و اكسين بر تكثير درون شيشه‌اي ريزنمونه‌هاي كاپيتول گياه ژربرا (Gerbera jamesonii)

ژربرا يكي از مهم ترين گياهان زينتي دنيا مي‌باشد كه هم به جهت زيبايي و گوناگوني و هم از نظر اقتصادي از اهميت قابل توجهي برخوردار است. تكنيك هاي كشت بافت روش مناسبي را براي ريزازديادي اين گياه زينتي فراهم كرده است. در اين پژوهش تاثير عوامل مختلف بر القاء باززايي، پرآوري، ريشه زايي و سازگاري ريزنمونه هاي كاپيتول ژربرا، بصورت چهار آزمايش جداگانه مورد ارزيابي قرار گرفت. جهت القاء باززايي، ريزنمونههاي كاپيتول هشت رقم مختلف ژربرا در محيط‌كشت‌ جامد MS حاوي تركيب‌هاي هورموني BA،TDZ ، 2IP و يا KIN (4 ميلي گرم در ليتر) در تركيب با IAA (2/0 ميلي‌گرم ‌در ‌ليتر) كشت گرديدند. نتايج نشان داد كه محيط كشت حاوي 4 ميلي گرم در ليتر هورمون BA و 2/0 ميلي گرم در ليترهورمون IAA در تمامي ژنوتيپ ها، بيشترين درصد باززايي را القا نمود. در مرحله پرآوري، اثر سطوح مختلف هورمون BA بر ميزان پرآوري گياهچه هاي باززايي شده ژربرا ژنوتيپ Sunway مورد ارزيابي قرار گرفت. بيشترين تعداد گياهچه باززايي شده در غلظت 2 ميلي گرم در ليتر هورمون BA با ميانگين 6 عدد گياهچه باززايي شده و كمترين ميزان آن در محيط كشت MS فاقد هورمون با ميانگين 1 عدد گياهچه باززايي شده، مشاهده گرديد. در مرحله ريشه‌زايي، ريزنمونه هاي رشد يافته ژربرا ژنوتيپ Sunway در محيط كشت جامد ½ MS حاوي تركيب‌هاي هورموني NAA،IBA ، IAA (1 ميلي گرم در ليتر) و يا محيط كشت جامد ½ MS فاقد هورمون كشت گرديدند. نتايج نشان داد كه بيشترين ميزان ريشهزايي در محيط كشت½ MS فاقد هورمون و محيط كشت½ MS حاوي 1 ميلي گرم در ليتر هورمون IAA و يا IBA با ميانگين 100 درصد ريشه‌زايي مشاهده گرديد. نتايج مرحله سازگاري نيز نشان داد كه بيشترين درصد سازگاري در بستر كشت پيت ماوس، كوكوپيت و قارچكش (با ميانگين 42/90) و كمترين درصد سازگاري در بستر كشت حاوي پرليت (با ميانگين 5/47) حاصل شد.