روش‌هاي نگارش مولتي‌فونيك‌ها در نوازندگي ساز ابوا؛ و ارائه‌ي راهكار اصلاحي و كاربردي

از آنجا كه بسياري از آهنگسازان معاصر هنگام نوشتن براي ابوا از مولتي‌فونيك‌‌‌ها استفاده مي‌كنند، لازم است روشي براي نت‌نگاري آن‌ها توسعه يابد، تا بتوان پيچيدگي‌هاي خواست‌هاي آهنگسازي و نيازهاي نوازنده را پاسخ داد. مقاله‌ي حاضر با اين هدف تهيه شده تا روش‌هاي نت‌نگاري مرسوم را براي نوازندگان و آن دسته از آهنگسازانِ به‌خصوص جوان ايراني كه كمتر با ديدگاهي عمل‌گرايانه آشنايند و به‌واقع فقط از طريق كتاب‌ها و بدون ارتباط مستقيم با نوازنده به نگارش مولتي‌فونيك‌ها دست مي‌زنند، به چالش‌ گرفته و مشكلات آن‌ها تحليل شود. در جريان اين تحقيق با مطالعه، آناليز و تطبيق روش‌هاي مختلف نت‌نگاريِ مولتي‌فونيك‌‌‌ها و با سنجش امكانات شيوه‌هاي موجود و همچنين با نمونه‌گيري از آن‌ها چنين نتيجه‌گيري مي‌شود كه هيچ‌گاه آناليز صوتي مولتي‌فونيك‌ها يكسان نيستند و نمي‌توان انتظار خلق مولتي‌فونيكي با نغمه‌هاي مشخص را داشت. در نتيجه بهترين شيوه براي نگارش مولتي‌فونيك‌‌‌ها، روش نت‌نگاري انگشت‌گذاري روي خطوط حامل و همچنين درج محتويات نغمه‌هاي مولتي‌فونيك‌‌‌ها در قسمت پيوست قطعه است. با توجه به اينكه بسياري از نظام‌هاي نت‌نگاري مولتي‌فونيك‌ها ابداعي هستند و هنوز كتاب‌هاي طبقه‌بندي‌شده‌اي در تسهيلِ به‌كارگيريِ آن‌ها براي نوازندگان جوان وجود ندارد، در اين مقاله مولتي‌فونيك‌ها و علامت‌هايشان، در چارچوب تكنيك‌هاي نوازندگي ابوا نيز طبقه‌بندي مي‌شوند كه اين امر به كمك نمودارهاي ابداعي و طراحي‌شده توسط نگارنده ميسر شده است.