مطالعه‌ي تجربي انتشار فرونشاني روي نوار ابررساناي دما بالاي Bi-2223/AgMg

از آن جا كه فرونشاني موضعي، عامل ناپايداري حرارتي الكتريكي در مگنت هاي ابررساناست، اگر انرژي موضعي از حد معيني كه به آن حداقل انرژي فرونشاني (MQE) گفته مي‌ شود بيش‌ تر شود، ناحيه ي عادي در ابررسانا منتشر خواهد شد. بنابراين، نرخ رشد ناحيه ي عادي به عنوان سرعت انتشار فرونشاني (νq) عامل مهمي در آشكارسازي فرونشاني و حفاظت محسوب مي شود. در اين مقاله، با اِعمال تپ هاي حرارتي موضعي، MQE به عنوان معياري از پايداري، و νq به عنوان كميت خود محافظي ابررسانا در برابر فرونشاني بر روي طول كوتاهي از نوار ابررساناي دمابالاي  Bi-2223/AgMgاندازه گيري شده است. علاوه بر اين، وابستگي MQE و νq به جريان كاري بررسي شد به طوري كه با افزايش جريان، نرخ كاهش MQE و نرخ افزايش νq به دست آمده است. اين آزمايش ها تحت بخار نيتروژن و بدون اِعمال ميدان مغناطيسي انجام شده است.