بررسي اثر غلظت و اندازه‌ي نانوسيال آب/ آلومينا بر پارامترهاي نوترونيكي و ترموهيدروليكي در راكتور هسته‌اي 1000VVER با مجتمع‌هاي سوخت حلقوي با استفاده از شبكه‌هاي عصبي مصنوعي

امروزه براي بهبود راندمان نيروگاه‌ هاي هسته‌اي، پژوهش هاي زيادي از جمله استفاده از ميله ي سوخت حلقوي با قابليت خنك‌‌شوندگي از داخل و خارج كه مزاياي فراواني در بهبود ويژگي هاي انتقال حرارت دارد صورت گرفته است. هم چنين برخي مطالعات نشان داده است كه استفاده از ذرات نانو در سيال خنك‌كننده منجر به بهبود خواص حرارتي سيال مي شود. استفاده از كدهاي نوترونيكي و ترموهيدروليكي به منظور بررسي اثر نانوسيالات در راكتورهاي هسته‌ اي، نيازمند شبيه‌ سازي هاي پيچيده، دقيق و صرف هزينه هاي اقتصادي و زمان زياد است. در اين مقاله تأثير درصدهاي حجمي و اندازه ي نانو ذره ي آلومينا بر پارامترهاي نوترونيكي و ترموهيدروليكي راكتور 1000VVER با استفاده از يك شبكه ي عصبي مناسب بررسي مي شود. نتايج حاصل، نشان دهنده ي اين مطلب است كه شبكه ي عصبي آموزش داده شده، هم گرايي مناسب و دقت كافي در تعيين پارامترهاي نوترونيكي و ترموهيدروليكي دارد. با استفاده از شبكه ي عصبي ارائه شده، مي توان پارامترهاي اساسي يك راكتور را بدون استفاده از كدها و نرم افزارهاي نوترونيكي و ترموهيدروليكي تعيين كرد كه  باعث صرفه جويي زماني مي‌ شود.