بررسي ملاك هاي تشخيص چروك در فرآيند هيدروفرمينگ لوله

فرآيند شكل دهي هيدروفرمينگ لوله به شدت به مسير بارگذاري و يا نمودار فشار جابه جايي محوري وابسته است. سه واماندگي متداول اين فرآيند شامل؛ گلويي منجر به پارگي، كمانش و چروكيدگي از به كارگيري نامناسب مسيربار نتيجه مي شوند. براي تعيين مسير بارگذاري مناسب در جلوگيري از وقوع چروكيدگي، پيش گويي چروك به روش هاي مختلف تحليلي، عددي انجام مي شود. معيارهاي رايج پيش گويي واماندگي چروك در شبيه سازي اجزا محدود، يكي معيار مشتق اول چروك است كه از تغييرات شيب منحني لوله، وقوع پديده چروك را پيش گويي مي كند. دوم، معيار طول به سطح است كه به منظور تشخيص چروك زنده و چروك مرده پيشنهاد شده است كه برخلاف معيار قبلي علاوه بر اطلاعات لوله، به اطلاعات شكل قالب نيز نياز ميباشد. در اين مقاله روش هندسي جديدي به نام معيار مركز حجم پيشنهاد شده است. براساس اين معيار در قطعه چروك شده مراكز حجم قطعۀ فاقد چروك با قطعه چروك شده برابر نمي باشد. به منظور راستي آزمايي معيار معرفي شده، نتايج حاصل از چروكيدگي لوله در بادكردگي آزاد معيار جديد بانتايج معيارهاي هندسي مورد استفاده رايج، و همچنين لوله هيدروفرم شده به شكل پيچيده تر با نتايج پژوهش منتشر شده اي، مقايسه شده اند. لذا در مسيرهاي بار يكسان، در شبيه سازي اجزا محدود نتايج اين معيار بهخوبي وقوع و شدت چروك را پيشگويي مي كند.