بررسي و نقد اشكالات فخر رازي به قاعده «الواحد»

يكي از مهم‌ترين مسائلي كه همواره در فلسفه و كلام اسلامي مورد بحث و بررسي قرار مي‌گيرد، نحوه صدور موجودات و مخلوقات از خداوند است. فلاسفه با اثبات قاعده الواحد بيان مي‌دارند كه صادر اول، تنها عقل اول است و باقي مخلوقات در نظام علّي و معلولي، با واسطه او به ترتيب ايجاد و خلق مي‌شوند. اين قاعده داراي دو ركن اساسي است: واحد حقيقي و سنخيت ميان علت و معلول. مهم‌ترين منتقد اين قاعده، فخر رازي است كه اعتراضات و انتقادات گستردهاي نسبت به آن مطرح مي‌كند. در پژوهش حاضر، نگارنده به بررسي و نقد ديدگاه‌هاي او در اين زمينه مي‌پردازد و بيان مي‌دارد كه اعتراضات فخر رازي ناشي از خلط و مغالطه ميان معاني كلمه «واحد» و سنخيت ميان علت و معلول است.