كاركرد «توحيد باوري» در شهرسازي

طرز تفكر يك مكتب دربارۀ جهان هستي(جهان‌بيني) زيرساخت آن مكتب به شمار مي‌رود. جهان‌بيني توحيدي با پنج اصل توحيد، عدل، نبوّت، امامت و معاد مبناي فكري شيعه را مي‌سازد. اصل توحيد كه پايه و اساس تفكر توحيدي است در چهار بخش توحيد در ذات، صفات، عبادت و نيز توحيد‌ افعالي‌ قابل‌ طرح است كه باور به اين اعتقاد، آثارفراواني در زندگي موحّدانه و نيز در سبك زندگي اجتماعي توحيد محور دارد به طوري كه طبق قاعده بسيط الحقيقه، همه اشياء جلوه پروردگار هستند و درعين كثرت، وحدت را نشان مي‌دهند و از منيّت بدور هستند. انسان خليفۀ‌الله است و مي‌‎تواند متخلّق به صفات فعل الهي از جمله عدل شود به طوري كه عدالت را در شهرسازي به نمايش گذارد. باري‌تعالي، خالق اين جهان، نظام احسن را به بشر مي‌آموزد و انسان آنچه را كه معرّف فعل و خلق الهي است در آثار و فعاليت‌هاي خود متجلي مي‌نمايد و در نهايت توحيد نظري را در عمل پياده و مردم را در زندگي اجتماعي به سوي خداپرستي و ارتباط با خداوند سوق مي‌دهد. يافته‌هاي پژوهش كه با رويكرد توصيفي‌ـ‌تحليلي حاصل شد، نشان مي‌دهد كه توحيد باوري بر روي كاركرد اشخاص از جمله شهرساز تأثير دارد، به اين معني كه جهان‌بيني شهرسازان و مديران شهري مي‌تواند بر تصميم‌گيري‌هاي آنان بر مدل شهر تأثير گذار باشد و طراحي شهر را به نحو صحيح مديريت كند.