ارزيابي ريسك زيست محيطي مجموعه‌هاي ورزشي در ارتباط با آلاينده‌هاي هوا (مطالعه موردي: شمال شرق شهر تهران)

هدف اين مقاله ارزيابي ميزان ريسك زيست محيطي مجموعه‌ها و فضاهاي ورزشي شمال شرق تهران بر اساس پهنه‌بندي آلودگي هوا با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي GIS و ارائه الگويي براي مديريت اين ريسك است. جامعه آماري مقاله 48 مورد از فضاهاي ورزشي شمال شرق تهران است. مراحل انجام پژوهش به اين صورت است كه ابتدا داده‌هاي مربوط به شش شاخص آلاينده‌ هوا (منو اكسيد كربن، دي‌اكسيد گوگرد، دي ‌اكسيد ازت، ‌ازن و ذرات معلق) به صورت خام از مركز پايش آلودگي هوا و شركت كنترل كيفيت هواي تهران جمع‌آوري و مورد تحليل قرار مي گيرد. سپس با توجه به وزن هر آلاينده و بر اساس درونيابي به روش كريجينگ به تفكيك رستر مربوطه توليد و كلاس بندي بر اساس محدوده حداقل و حداكثر انجام مي شود. در نهايت بر اساس جدول شاخص كيفيت هوا طبقه بندي سطح اهميت ايمني بهداشتي نيز صورت مي گيرد و نقشه مربوطه تهيه و در ادامه اقدام به روي هم‌ گذاري لايه موقعيت مكاني مجموعه‌هاي ورزشي و لايه‌هاي پهنه‌بندي آلاينده‌ها خواهد شد. نتايج مقاله نشان مي دهد كه 22 مجموعه ورزشي از 48 مجموعه مورد مطالعه كانون هاي دريافت كننده بيشترين بار آلودگي هستند. ارزيابي ريسك زيست محيطي مجموعه‌هاي ورزشي با توجه به آلاينده‌هاي هوا ، بر اساس روش ويليام فاين عدد ريسك 300 را نشان مي دهد كه نشان دهنده سطح ريسك بالا است. بنابراين نيازمند انجام اقدامات اصلاحي فوري براي كنترل ريسك است.