ارزيابي ريسك فضاهاي ورزشي روباز شميرانات تهران در ارتباط با آلاينده هاي هوا و ارائه راهكارهاي مديريت حفظ محيط‌ زيست

هدف از اين مقاله، ارزيابي ريسك زيست محيطي فضاهاي ورزشي روباز در ارتباط با پهنه‌بندي آلاينده هاي  هوا با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي GIS مي‌باشد. اين تحقيق به لحاظ زمان اجرا، از نوع مقطعي و به لحاظ خروجي‌ها، از نوع كاربردي مي‌باشد. جامعه آماري فضاهاي ورزشي روباز شميرانات تهران و  نمونه آماري ۱۶ مجموعه ورزشي روباز در منطقه مطالعاتي با مقياس متوسط تا بزرگ است. داده‌هاي ايستگاههاي سنجش آلودگي در پيرامون منطقه، به روش كريجينگ، براي بازه زماني ۵ ساله درون‌يابي شدند. از شاخص كيفيت هوا (AQI) به عنوان استاندارد، جهت تطبيق داده‌ها استفاده گرديد. رويهم‌گذاري لايه‌ها با استفاده از نرم‌افزار ArcGIS, 9.2 انجام شد. مدل ويليام فاين نيز به عنوان ابزار ارزيابي ريسك مورد استفاده قرار گرفت. كيفيت هوا در شش ماهه دوم بازه زماني مورد نظر، اندكي نسبت به شش ماهه اول پايين‌تر بوده است. رتبه ريسك ۲۵۰ بوده كه نشانگر وضعيت اضطراري و «سطح ريسك متوسط» است و لازم است تا توجهات لازم در اسرع وقت صورت گيرد.بخش زيادي از مجموعه‌هاي ورزشي روباز در شميرانات تهران، در معرض آلاينده‌هاي هوا قرار دارند و با توجه به آسيب‌پذيري ورزشكاران در شرايط آلودگي شديد هوا، لازم است تا با اتخاذ راهكارهاي مديريتي به ارتقاي كيفيت اين نوع از كاربري‌هاي شهري همت گماشت. Abstract The purpose of this research is to assessment the environmental risk of outdoor sports spaces in relation to the zoning of air pollution using the GIS. This research is of a practical type in terms of the type of crosssectional and in terms of outcomes. The statistical population of the study is the sports spaces of Shemiranat in Tehran, and a sample of 16 openfield sports complexes in a medium to large scale study area. Data from 6 air pollutants (carbon monoxide, sulfur dioxide, nitrogen dioxide, ozone and suspended particulates) were extracted from raw materials from the Air Pollution Monitoring Center and Tehran Air Quality Control Company. Unification integration, transformation and summarization of data. The data of pollution sensing stations around the region, by Kriging method, were interpolated for a time interval of 5 years. The air quality index (AQI) was used as the standard for data alignment. Layering overlay was performed using ArcGIS 9.2 software. The William Fine model was also used as a risk assessment tool.The air quality in the second six months was slightly lower than the first six months. The risk rating is 250, indicating the state of emergency and the average risk level , and it is necessary to take the necessary attention as soon as possible. A large part of outdoor sports complexes in Shemiranat, Tehran, are exposed to air pollutants and due to the vulnerability of athletes in the case of severe air pollution, it is necessary to adopt quality management solutions to improve the quality of these types of urban applications.