نقش تحولات مسكن بر كيفيت محيطي مناطق روستايي با تاكيد بر مؤلفه سرزندگي (مطالعه موردي: بخش سنگر شهرستان رشت)

چكيده سياست‌گذاري مربوط به مسكن در تمامي كشورها از اهميت ويژه‌اي برخوردار است تا جايي كه بدون در نظر گرفتن تحولات و مؤلفه‌هاي آن، كه قرار است سازنده و محمل آسايش رواني انسان باشد ممكن است در اثر فشار محيط نتواند اين نيازها را برآورده سازد. پژوهش حاضر در پي پاسخ دادن به اين سؤال است كه تحولات مسكن چه تاثيري بر شاخص‌هاي كيفيت محيطي با تاكيد بر مؤلفه سرزندگي در بخش سنگر شهرستان رشت مي­گذارد؟ و اين شاخص‌ها در محدوده مطالعاتي از منظر ذهني ساكنان چگونه تحليل مي‌شوند؟ براي رسيدن به اين مهم، از روش توصيفي تحليلي و نرم‌افزار Spss در تحليل داده‌ها استفاده شده و با به‌كارگيري آزمونهاي آناليز واريانس يك‌طرفه و آزمون T يك‌طرفه و زوجي، به ارزيابي هركدام شاخص‌ها پرداخته شده است. با استفاده از فرمول كوكران، تعداد 344 پرسشنامه در روستاهاي مورد مطالعه توزيع گرديده است. اين پرسش‌نامه‌ها تأثيرپذيري كيفيت محيط را در مقابل تحولات مسكن از طريق مؤلفه سرزندگي مورد بررسي قرار داده است. نتايج حاصل بيانگر آن است كه شاخص امنيت مساكن روستايي بيش از پيش بر مولفه سرزندگي در محيط مناطق روستايي ارجحت يافته تا جايي كه روستاييان گويه هاي مرتبط با متغير ايمني را بيش از گويه هاي ديگر در تحولات مسكن مدنظر قرار مي‌دهند و از ديد روستاييان، امتياز مؤلفه سرزندگي محيط روستا در طراحي مسكن روستايي در سطح متوسط ارزيابي‌شده است.