تحليل جغرافيايي ژئواكونومي جمهوري اسلامي ايران در معادلات جديد منطقه جنوب غرب آسيا

تقاضاي بيش از پيش انرژي از سوي كشورهاي صنعتي و تلاش براي دسترسي به انرژي در رقابت‌هاي اقتصادي بين‌الملل، باعث توجه ويژه به مناطق انرژي خيز و تغيير ديدگاه‌هاي ژئوپليتيكي نسبت به اين مناطق شده است. هدف از اين پژوهش، تحليل و بررسي ژئواكونومي ج.ا.ايران در معادلات جنوب غرب آسيا است. روش تحقيق در اين پژوهش توصيفي تحليلي بوده كه با مراجعه به منابع كتابخانه‌اي و سايت‌هاي معتبر نسبت به جمع‌آوري اطلاعات اقدام گرديده است. كشور ج.ا.ايران به لحاظ قرار گرفتن بين دو حوزه مهم درياي كاسپين و خليج‌فارس و دارا بودن منابع سرشار انرژي نفت و گاز و ساير ذخاير زير زميني و قابليت‌هاي اقتصادي ديگر، در قلمروهاي ژئواكونومي جديد، داراي نقش بي‌بديل به‌ويژه در منطقه جنوب غرب آسيا و خليج‌فارس است اما از رهبري ژئوپليتيكي منطقه و قدرت تأثيرگذاري بر سياست‌هاي انتقال انرژي برخوردار نيست.