نقش فرهنگ سياسي نخبگان اجرايي با رويكرد توسعه محوري در جمهوري اسلامي ايران

تحولات سياسي اقتصادي كشورها نشان مي دهد كه تحولات هر جامعه‌اي به نقش نخبگان حاكم اجرائي و فكري وابسته است و ديدگاه‌ها و عملكرد آنان در اجراي برنامه‌هاي سياسي ـ اقتصادي و اجتماعي، گسترش تشكل‌هاي مدني و نحوه محقق شدن خواسته‌هاي مردم به ميزان سرنوشت‌سازي مؤثر است. سؤال اصلي مقاله حاضر اين است كه فرهنگ سياسي نخبگان اجرائي چه تأثيري بر توسعه نيافتگي ايران در دولت هاي پس از انقلاب اسلامي داشته است؟ روش اين مقاله توصيفي پيمايشي است. نمونه آماري مقاله 100 نفر است و تحليل يافته‌ها نيز با استفاده از دو روش پيمايشي و كيفي (مصاحبه نيمه عميق) انجام شده است. براي تحليل پرسشنامه‌ها از آلفاي كرونباخ استفاده شده است. نتايج مقاله نشان مي دهد كه جامعه مورد مطالعه داراي فرهنگ سياسي متنوعي بوده است و براي آزمون فرضيه تأثيرگذاري و تعيين كنندگي فرهنگ سياسي نخبگان اجرائي در توسعه نيافتگي ايران بر اساس مدل ( اينگلهارت ) از سه شاخص استفاده سده است كه نتايج نشان مي دهد كه فرهنگ سياسي نخبگان اجرائي در توسعه نيافتگي دولت‌هاي ايران در پس از انقلاب مؤثر بوده است.