بازكاوي و تحليل ساختار شهري با تأكيد بر توسعه پايدار با استفاده از روش‌ AHP

مسئله افزايش روزافزون جمعيت در عرصه جهاني و ملي، تمركز فعاليت‌ها در شهرها و متعاقب آن رشد بي ضابطه و بي برنامه شهرها در كشورهاي در حال توسعه خصوصاً ايران و نيز نتايج مخرب آن كه آثار خود را در بحران‌هاي مختلف ظاهر ساخته است. شهرهاي بزرگ با مشكلات مشابهي از قبيل گسترش بي‌حد استفاده از اتومبيل، پراكنش حومه هاي شهري، انواع آلودگي هاي زيست‌محيطي، رشد نابرابري و بي‌عدالتي اجتماعي، نابودي سامانه هاي زيستي و مواردي از اين دست مواجه هستند. هدف در اين تحقيق اين است كه تا با لحاظ رويكرد توسعه پايدار و در نظر گرفتن اهميت اين رويكرد در توسعه ناپايدار شهري، راهبردها و درصد تأثيرگذاري به توسعه پايدار شهري در البرز مورد بررسي قرار گيرد. در اين بررسي، ضمن توجه به ويژگي‌هاي شهري، شاخص‌هاي مؤثر و زير شاخص‌هاي ساختار توسعه پايدار شناسايي شده و با طرح پرسشنامه و تحليل آن در مدل AHP وزن‌هاي زير شاخص‌ها و شاخص‌ها مشخص شده است. وزن‌هاي شاخص‌ها به عنوان ورودي در مدل GISقرار گرفته و لايه‌هاي آن را تشكيل مي‌دهد. سپس مكان‌هايي را كه پتانسيل توسعه پايدار دارند يا ندارند در مدل GIS مشخص شده است. نتيجه حاصله از اين پژوهش بيانگر اين مطلب است در دستيابي به توسعه پايدار در شهر البرز شاخص نهادي مديريتي با وزن 208/ بيشترين تأثير را داراست كه زير شاخص اصلي آن مربوط به برنامه‌ريزي در شهر البرز است؛ و پس از آن شاخص زيست محيطي با وزن 0.203 در رده دوم كه در آن زير شاخص مديريت و دانش زيست‌محيطي سهم بيشتري در توسعه پايدار ايفاد مي‌كند. است؛ و شاخص كالبدي فضايي با وزن 02/. بوده و برترين استراتژي و زير شاخص آن مربوط به زيرساخت‌هاي شهري است.