مقايسه اثربخشي مشاوره انگيزشي نظام مند و درمان پذيرش و تعهد بر سبك هاي حل تعارض زنان ناسازگار زناشويي

Comparison of Effectiveness of Systematic Motivational Counseling and Acceptance and Commitment Therapy on Conflict Resolution Styles of Incompatible Marital Woman

زمينه و هدف مشاوره انگيزشي نظام‌مند (Systematic Motivational Counseling يا SMC) و درمان پذيرش و تعهد (Acceptance and Commitment Therapy يا ACT) با تاكيد بر اصلاح ساختار انگيزشي و پذيرش مشكلات زندگي مي‌توانند باعث بهبود سبك‌هاي حل تعارض زنان ناسازگار شوند. اين پژوهش باهدف مقايسه اثربخشي SMC و ACT بر سبك‌هاي حل تعارض زنان ناسازگار زناشويي انجام شد. مواد و روش‌ها روش اين پژوهش نيمه آزمايشي با پيش‌آزمون-پس‌آزمون و گروه گواه و پيگيري سه‌ماهه بود. جامعه آماري پژوهش شامل كليه زنان ناسازگاري بود كه در سال 1396 به مراكز مشاوره شهر اراك مراجعه كرده بودند. از بين اين افراد 36 نفر انتخاب و به‌صورت گمارش تصادفي در دو گروه آزمايش و يك گروه گواه گمارده شدند. داده‌ها در مراحل پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري با پرسشنامه سبك‌هاي حل تعارض رحيم (Rahim Organizational Conflict Inventory يا ROCI-II) جمع‌آوري شد. اعضاي گروه‌هاي آزمايش پس از اجراي پيش‌آزمون به‌طور جداگانه در 10 جلسه SMC و 12 جلسه ACT شركت كردند. براي تحليل داده‌ها از آزمون تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر استفاده شد. يافته‌ها نتايج نشان داد كه تاثير SMC و ACT بر سبك‌هاي حل تعارض معني‌دار و باثبات است (05/0p<). بين اثربخشي SMC و ACT بر سبك‌هاي اجتنابي و مصالحه تفاوت وجود داشت (05/0p<). نتيجه‌گيري نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه SMC و ACT ميتوانند در بهبود سبك‌هاي حل تعارض زنان ناسازگار زناشويي موثر باشند.

Aim and Background Systematic Motivational Counseling (SMC) and Acceptance and Commitment Therapy (ACT), with emphasis on motivational structure modification, and the acceptance of life’s problems, can improve conflict resolution styles of incompatible marital women. The purpose of this study was to compare the effectiveness of SMC and ACT on conflict resolution styles of incompatible marital women. Methods and Materials The method of this study was semi-experimental method with pre-test and post-test design and three-month follow-up. The statistical population of the study consisted of all incompatible women who referred to counseling centers in Arak city in 2018. Therefore, 36 participants were selected and randomly assigned to two test groups and one control. Data were collected in the pre-test, post-test and follow-up stages with Rahim Organizational Conflict Inventory-II (ROCI-II). The experimental group members participated separately in 10 SMC sessions and 12 ACT sessions after running the pre-test. For data analysis, analysis of variance with repeated measures test were used. Findings The results indicated that the effect of SMC and ACT on conflict resolution styles was significant and stable (p<0.05). Furthermore, there was significant difference between the effectiveness of SMC and ACT on avoidance and compromise styles (p<0.05). Conclusions SMC and ACT interventions can be effective in improving the conflict resolution styles of incompatible marital women