تدوين مدل احساسات شرم و گناه بر اساس شيوههاي فرزندپروري: نقش واسطهاي اِسناد علي منفي

هدف پژوهش تدوين مدل احساسات شرم و گناه بر اساس شيوه هاي فرزندپروري با نقش واسطه اي اِسناد علي منفي بود. روش پژوهش همبستگي و جامعه آماري دانش آموزان مقطع متوسطه دوم شهر تهران در سال تحصيلي 96-1395 به تعداد 124083 نفر بودند. با روش نمونه گيري خوشه‌اي تصادفي چند مرحله‌اي يكي از مناطق جغرافيايي (16،1،2،6،4) انتخاب و از هر منطقه يك دبيرستان دخترانه و پسرانه و از هر دبيرستان دو كلاس انتخاب شدند. نمونه شامل 394 نفر به همراه پدر يا مادر آنها بودند. داده ها از طريق پرسشنامه هاي احساسات شرم و گناه كوهن و همكاران 2011، سبك‌هاي فرزندپروري بامريند 1991 و اسنادهاي علّي كودكان و نوجوانان پترسون و سليگمن 1984 جمع آوري شد. نتايج نشان داد كه الگوي پيشنهادي برازنده داده ها است. مسير مستقيم سبك فرزندپروري مقتدرانه بر احساس گناه مثبت و معنادار  و مسير مستقيم سبك فرزندپروري سهل گيرانه بر احساس گناه منفي و معنادار بود. مسيرهاي غيرمستقيم فرزندپروري مقتدرانه بر احساس گناه از طريق سبك اسناد در موقعيت منفي و فرزندپروري مقتدرانه بر احساس شرم از طريق سبك اسناد در موقعيت منفي، منفي و معنادار بودند. مسيرهاي غير مستقيم فرزندپروري سهل گيرانه بر احساس گناه از طريق اسناد در موقعيت منفي، فرزندپروري سهل گيرانه بر احساس شرم از طريق اسناد در موقعيت منفي، فرزندپروري مستبدانه بر احساس شرم از طريق اسناد در موقعيت منفي و فرزندپروري مستبدانه بر احساس گناه از طريق اسناد در موقعيت منفي، مثبت و معنادار بودند.