اثربخشي رفتاردرماني ديالكتيكي بر تعارض زناشويي و پردازش بين فردي زنان متاهل داراي طلاق عاطفي

Effectiveness of Dialectical Behavioral Therapy on Marital Conflict and Interpersonal Processing of Married Women with Emotional Divorce

زمينه و هدف طلاق عاطفي اولين مرحله در فرايند طلاق بوده كه بيانگر زناشويي روبه‌زوال است. طلاق عاطفي توام با پيامدهاي مختلفي مي‌باشد. هدف از پژوهش حاضر بررسي اثربخشي رفتاردرماني ديالكتيكي بر تعارض و پردازش بين فردي زنان متاهل داراي طلاق عاطفي شهر تهران بود. مواد و روش‌ها پژوهش حاضر از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري (دوماهه) با گروه گواه مي‌باشد. جامعه آماري شامل كليه زنان مراجعه‌كننده به دو مركز مشاوره در تهران در سال 1397 بودند. از جامعه آماري تعداد 40 نفر از زنان به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه جايگزين شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه‌هاي فرم تجديدنظر شده پرسشنامه تعارض‌هاي زناشويي (Marital Conflict Scale-Revised)، پرسشنامه پردازش بين فردي (Interpersonal Processing Scale) و پرسشنامه طلاق عاطفي گاتمن (Gottman’s Emotional Divorce Questionnaire) استفاده شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS-22 و تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر تجزيه‌وتحليل گرديد. يافته‌ها نتايج تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر نشان داد كه گروه آزمايش در مقايسه با گروه گواه در پس‌آزمون و پيگيري، كاهش تعارض (001/0 p<، 71/16 F=) را تجربه نمودند. همچنين نتايج نشان داد كه گروه آزمايش در مقايسه با گروه گواه در پس‌آزمون و پيگيري، افزايش پردازش بين فردي (001/0 p<، 67/49 F=) را تجربه نمودند. نتيجه‌گيري بر طبق نتايج مي‌توان استنباط كرد كه آموزش رفتاردرماني ديالكتيكي با افزايش شناخت و آگاهي، و تنظيم هيجاني سبب افزايش روابط كارآمد و كاهش هيجان‌هاي منفي منجر به تعارض مي‌گردد.

Aim and Background Emotional divorce is one of the phenomena that women experience more because of the cultural context in our country. The purpose of this study was to investigate the effectiveness of dialectical behavioral therapy on the conflict and interpersonal processing of married women with emotional divorce in Tehran. Methods and Materials The research is a semi-experimental design with pretest-posttest design with control group, and follow-up (two months). The statistical population consisted of all women referred to two counseling centers in Tehran in 2018. For this purpose, 40 women with emotional divorce were selected using convenience sampling method and were randomly assigned to experimental and control groups. The experimental group received a program of dialectic behavioral therapy. To collect the data Marital Conflict – Revised questionnaire, Interpersonal Processing Scale & Emotional Divorce Questionnaire were used. Data were analyzed by SPSS software and repeated measure analysis of variance. Findings Results of repeated measure analysis showed that the experimental group compared with the control group in the post-test and follow-up, reduced the conflict (F= 49.67, P<.01) and increased interpersonal processing (F=16.71, p<.01). Conclusions According to the results it can be deduced that, the therapeutic dialectical behavior approach reduces the negative emotions that lead to conflict by increasing awareness, and emotional regulation, which increases the effective relationships.