بهبود ظرفيت در سيستم‌هاي چند ورودي-چند خروجي با استفاده از آنتن‌هاي آرايه‌اي با پيكربندي مجدد

آنتن‌هاي با قابليت پيكربندي مجدد اين توانايي را دارند كه الگوي تشعشعي خود را بر اساس نياز‌ تغيير دهند. براي اينكه بتوان از قابليت پيكربندي مجدد اين آنتن‌ها بهره برد، بايد با استفاده از پارامترهاي تخمين زده شده‌ي كانال، بهترين حالت يا الگوي تشعشعي را براي آنتن پيدا كرد. در اين مقاله با در نظر گرفتن يك سيستم چند كاربره‌ي MIMO، با تعريف يك مسئله‌ي بهينه سازي، تأثير استفاده از آنتن‌هاي پيكربندي مجدد با الگوهاي تشعشعي مختلف در افزايش نرخ تبادل اطالاعات مورد بررسي قرار مي‌گيرد. با استفاده از الگوهاي تشعشعي استاندارد سيستم‌هاي MIMO و با فرض استفاده از يك آنتن آرايه‌اي ايستگاه‌پايه با المان‌هاي با قابليت پيكربندي مجدد و چند كاربر تك آنتني، نمودار‌هاي ظرفيت متوسط هر كاربر بر حسب سيگنال به نويز و همچنين نمودار ظرفيت متوسط بر حسب تعداد كاربران رسم شده‌است. بر اساس اين نمودارها، ظرفيت متوسط كاربران براي حالت بدون شكل‌دهي پرتو 40‌% (به ميزان 0.045bps/Hz) و با شكل دهي پرتو MRC 5‌% (به ميزان 0.052 bps/Hz) نسبت به حالتي كه آنتن‌ها قابليت پيكربندي مجدد نداشته باشند بهتر خواهدبود.