مقايسه‌ي دانش آموزان آزار پذير، آزار رسان و عادي از لحاظ افسردگي، اضطراب، خشم و عملكرد تحصيلي در دانش آموزان سال اول دبيرستان

هدف اين پژوهش مقايسه‌ دانش آموزان آزار پذير، آزار رسان و عادي از لحاظ افسردگي، اضطراب، خشم و عملكرد تحصيلي بود. جامعه‌ پژوهش همه دانش‌آموزان پسر سال اول دبيرستان شهر اهواز بود، كه به روش تصادفي خوشه‌اي چند مرحله اي از دو منطقه انتخابي سه مدرسه انتخاب و از بين دانش آموزاني كه بالاترين نمرات را در پرسشنامه آزاررساني كسب كردند، نمونه‌اي‌ شامل 138 نفر :34 نفر گروه آزار رسان، 35 نفر گروه آزارپذير و 69 نفر به همان تعداد بعنوان گروه عادي همتاسازي و انتخاب شدند. براي جمع آوري داده‌ها پرسشنامه تجديد نظر شده‌ي آزار رسانيآزار پذيري الويس، سياهه افسردگي كودكان(CDI) ، مقياس اضطراب چند بعدي كودكان (MASC)، خرده مقياس خشم از پرسشنامه پرخاشگري (AGQ) و براي سنجش عملكرد تحصيلي معدل ترم قبل، استفاده شد. براي تحليل داده‌ها از تحليل واريانس چند راهه (MANOVA) استفاده شد. نتايج نشان داد، بين سه گروه از لحاظ افسردگي، اضطراب، خشم و عملكرد تحصيلي تفاوت معني‌داري وجود دارد. افسردگي در دانش آموزان آزار پذير نسبت به دو گروه ديگر و آزار رسان از گروه عادي بالاتر بود. همچنين، بين اضطراب در دو گروه تفاوتي مشاهده نشد، اما اضطراب در هر دو گروه، نسبت به دانش آموزان عادي، بيشتر بود. علاوه براين، خشم در دانش آموزان آزار رسان و آزار پذير، نسبت به دو گروه ديگر و گروه عادي بالاتر بود. عملكرد تحصيلي در دانش آموزان عادي بالاتر و در گروه آزار رسان پايين تر بود. با در نظر گرفتن نتايج پژوهش، توجه مضاعف به كاهش رفتار قلدري در دانش آموزان پسر پيشنهاد مي‌گردد.