اثر بخشي روش خود آموزي كلامي بر كاهش شدت علايم ناپايداري عاطفي، زودرنجي، افسرده خلقي و اضطراب در مبتلايان به اختلال پيش از قاعدگي

هدف ازاين پژوهش، اثربخشي روان‌درماني شناختي رفتاري با تاكيد بر اثر روش خودآموزي كلامي در كاهش شدت علايم ناپايداري عاطفي، زودرنجي، افسرده خلقي و اضطراب مبتلايان به اختلال ملال پيش از قاعدگي بود. از جامعه 345 نفري زنان دانشجوي دانشكده روانشناسي واحد تهران جنوب 322 دانشجوي مبتلا به سندرم پيش از قاعدگي مشخص گرديدند و از بين آنها 32 نفربا اختلال ملال پيش از قاعدگي شناسايي شدند و به گونه اي تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند.براي اين پژوهش نيمه آزمايشي، پرسشنامه اي بر طبق ملاك هاي انجمن روانشناسان آمريكا با اعتبار و روايي بالا تهيه شد و بين افراد توزيع گرديد. بعد از آموزش روش خودآموزي كلامي در 12 جلسه هفتگي و هر جلسه حداقل يك ساعت ، پرسشنامه به گروه آزمايش وگواه داده شد. تحليل داده ها از طريق آزمون هاي تي و كوواريانس ، انجام گرفت. يافته ها با كنترل پيش آزمون نشان داد كه روش خود آموزي كلامي، شدت نشانه هاي اختلال را در افراد گروه آزمايش به طور معني داري كم كرد. چهار فرضيه پژوهش تاييد گرديد. بنابراين روش خودآموزي كلامي، يك روش موثر در كاهش شدت نشانه هاي بيماري در دانشجويان داراي اختلال ملال پيش از قاعدگي است.