اثربخشي برنامۀ تنظيم شناختي هيجان بر علائم اضطراب و افسردگي نوجوانان دختر

هدف از مطالعۀ حاضر بررسي اثربخشي درمان مبتني بر تنظيم شناختي هيجان بر اضطراب و افسردگي نوجوانان دختر منطقۀ چهار شيراز بود. روش پژوهش شبه‌آزمايشي در قالب طرح پيش‌آزمون پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعۀ آماري شامل دانش‌آموزان دختر پايۀ هفتم، هشتم و نهم حاضر در مدارس منطقۀ چهار شيراز در سال تحصيلي 13951394و نمونۀ آماري اين پژوهش 160 نفر از نوجوانان 13 15 سالۀ حاضر در اين مدارس و روش نمونه‌گيري در دسترس بود. از اين ميان، دانش‌آموزاني كه نمره‌اي بالاتر از يك انحراف معيار از ميانگين در نشانه‌هاي افسردگي و اضطراب به‌دست آورده بودند، (38 دانش‌آموز)، انتخاب شدند. در نهايت با توجه به ملاك‌هاي ورود و خروج پژوهش،30 دانش‌آموز به عنوان نمونۀ پژوهش انتخاب شدند و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل گنجانده شدند. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامۀ اختلال‌هاي اضطرابي كودكان (SCARED) و پرسشنامۀ افسردگي بك (BDIII) بودند. براي تحليل داده‌ها از روش تحليل واريانس آميخته استفاده شد. نتايج نشان داد كه آموزش تنظيم شناختي هيجان، نشانه‌هاي عاطفي افسردگي را كاهش داد، اما در ساير نشانه‌ها و همچنين نمرۀ كلي افسردگي تفاوت گروه آزمايش و كنترل معنادار نشد. علاوه بر اين، تنظيم شناختي هيجان به كاهش تمامي علائم اضطرابي منجر شد. يافته‌ها از نقش مؤثر برنامۀ تنظيم شناختي هيجان بر نشانه‌هاي افسردگي و به‌ويژه اضطراب نوجوانان حمايت مي‌كنند. بر اساس يافته‌ها، برنامۀ تنظيم شناختي هيجان مي‌تواند به‌عنوان يك روش مداخله‌اي نوين در كاهش علائم اختلال‌هاي هيجاني نوجوانان به‌كار رود.