مقايسۀ اثر‌بخشي« طرحواره درماني» و «حساسيت‌زدايي با حركات چشم و پردازش مجدد» به روش موردي بر كاهش اضطراب اجتماعي: ارائۀ الگو

تحقيق باهدف مقايسه اثر بخشي «طرحواره درماني» و«حساسيت زدايي باحركات چشم و پردازش مجدد» به روش موردي بر كاهش اضطراب اجتماعي مراجعين نا ايمن مركز مشاوره اجرا گرديد.روش تحقيق از نوع نيمه آزمايشي بود و نمونه به تعداد 22نفر با توجه به اجراي آزمون بر روي جامعه مراجعينِ مركز مشاوره انتخاب و در سه گروه جايگزين تصادفي شدند.جهت گردآوري داده ها ازمقياس اضطراب اجتماعي كانور( SPIN) وآزمون دلبستگي هازان و شيور(ASP) استفاده شد.داده هاي به دست آمده با استفاده از روش كوواريانس تحليل گرديد. نتايج نشان دادكه طرحواره درماني و حساسيت زدايي در مقايسه با گروه ليست انتظار تاثير معناداري در كاهش اختلال دارند.تفاوتي از لحاظ ميزان تاثير در بين دو روش درماني مشاهده نشد.براي كاهش مولفه ترس اختلال اضطراب اجتماعي روش طرحواره درماني موثر تر از حساسيت زدايي با حركات چشم و پردازش مجدد مي باشد.بر اين اساس ميتوان براي كاهش اضطراب اجتماعي از هر دو روش درماني بهره برد.وبراي كاهش مولفه ترس،طرحواره درماني ارجحيت دارد.