مقايسه اثربخشي درمان شناختي – رفتاري و فراشناختي بر وسواس فكري-عملي

پژوهش حاضر باهدف مقايسه اثربخشي درمان شناختي-رفتاري و فراشناختي بر وسواس فكري-عملي انجام شد. مطالعه حاضر از طرح‌هاي نيمه آزمايشي با مدل پيش آزمون-پس آزمون و داراي دو گروه آزمايشي است. جامعه آماري كليه دانشجويان دختر مقطع كارشناسي و كارشناسي ارشد (20-30 سال) دانشگاه علم و صنعت ايران در سال تحصيلي 94-93 بود. نمونه‌گيري اوليه به ‌صورت داوطلبانه توسط فراخوان اجراي پژوهش انجام شد و افراد پرسشنامه پادوا (Padua) ساناويو را تكميل نمودند؛ سپس از ميان آن‌ها 12 نفر مبتلا به اختلال وسواس فكريعملي كه به تأييد روانشناس باليني (براساس ملاك‌هاي تشخيصي DSM5) نيز رسيده بودند به‌صورت نمونه‌گيري تصادفي انتخاب شدند و در دو گروه آزمايشي شناختي رفتاري (6=n) و فراشناختي (6=n) به طور تصادفي قرار گرفتند. سپس مداخلات شناختيرفتاري و فراشناختي هر يك به مدت ده جلسه دو ساعته اجرا شدند. به‌منظور تحليل داده‌ها از آزمون تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر (ANOVA) و آزمون تحليل واريانس آميخته (MixedANOVA) استفاده شد. هر دو روش درماني فراشناختي و شناختي-رفتاري در كاهش نشانه‌هاي وسواس فكري-عملي در پايان درمان و بعد از پيگيري يك‌ماهه مؤثر واقع شدند. همچنين اثربخشي هر دو گروه شناختي-رفتاري و فراشناختي در وسواس فكري-عملي در پايان درمان و بعد از پيگيري يك‌ماهه تفاوت معني‌داري ندارند. بنابراين درمان فراشناختي به عنوان درمان جديدتر در حوزه روانشناختي به اندازه درمان شناختي-رفتاري در كاهش نشانه هاي وسواس فكري-عملي و زيرشاخه‌هاي آن مؤثر است و مي‌توان به عنوان درمان جايگزين از آن استفاده كرد.