مقايسه‌ي عدم تحمل بلاتكليفي و تنظيم هيجان در افراد مبتلا به اختلال وسواس فكريعملي و عادي

اختلال وسواس فكري-عملي، اختلال رفتاري ناتوان كننده‌اي است كه مشكلاتِ رواني، اجتماعي و سازگاري بسيار زيادي براي خود بيماران و خانواده ي آنها ايجاد مي‌كند. هدف اين پژوهش، مقايسه‌ي عدم تحمل بلاتكليفي و تنظيم هيجان در افراد مبتلا به اختلال وسواس و عادي بــود. روش اين پژوهش علّي مقايسه‌اي بود. جامعه‌ي آماري بيماران اين پژوهش را كليه‌ي بيماران مبتلا به اختلال وسواس تشكيل دادند كه در نيمه‌ي اول سال 1392 به بيمارستان روانپزشكي رازي شهر تبريز مراجعه كرده بودند. تعداد 25 نفر از اين افراد با استفاده از روش تصادفي ساده انتخاب و تعداد 25 نفر نيز از بين افراد عادي كاركنان بيمارستان به عنوان گروه مقايسه انتخاب شدند. براي جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه‌‌هاي عدم تحمل بلاتكليفي و تنظيم هيجان استفاده شد و براي تحليل داده ها نيز از آزمون MANOVA استفاده شد. نتايج نشان داد كه بين دو گروه بيماران اختلال وسواس و افراد عادي، از نظر عدم تحمل بلاتكليفي، تفاوت معناداري وجود دارد، به اين صورت كه ميانگين نمرات عدم تحمل بلاتكليفي در بيماران اختلال وسواس بالاتر از افراد گروه مقايسه بود. همچنين در متغير تنظيم هيجان، بين بيماران اختلال وسواس و افراد بهنجار تفــاوت معناداري مشاهده شد؛ بدين صورت كه ميانگين نمرات بيماران اختلال وسواس در تنظيم هيجان پايين تر از افراد عادي بود. نتايج مطالعه حاضر نشان مي‌دهد كه متغيرهاي تحمل بلاتكليفي و تنظيم كارآمد هيجان در بهبود وضعيت بيماران وسواسي نقش دارند و مي‌تواند تلويحاتي براي حمايت اجتماعي از اين بيماران داشته باشد.